Mdina, de stille stad, de nobele stad, decor van Game of Thrones. Er stond ons heel wat te wachten vandaag. Mdina is een voormalige hoofdstad van Malta en ligt (voor Maltese) begrippen op hoogte, een goede uitgangspositie voor verdediging. De stad is voor een groot deel nog in Middeleeuwse staat en is een citadel, een ommuurde vesting. Er wonen nu nog een paar honderd mensen; de rest zijn dagjesmensen.
Als je aan komt rijden zie je de stad al fier liggen, de koepel van de kathedraal als herkenningspunt. Als je de stadsmuren nadert, besef je hoe imposant zo'n bouwwerk moet zijn geweest, een eeuw of vijf geleden. Binnen zijn een aantal highlights, waarvan wij weer een selectie bekeken hebben. De kathedraal van Paulus en Petrus stamt uit de zeventiende eeuw. Het exterieur is van dezefde gele steen als alle andere gebouwen in de stad, maar het interieur is vervreemdend barok. Mooie marmer ingelegde vloeren, maar (te) overdadige pilaren, schilderingen en houtsnijwerken. Er was ook een museum bij met zilverwerk, archiefdocumenten (met leuke houten zegels en gevlochten liassen, de bul van pio papa was er ook :-)), schilderijen en meubelstukken. Een gezellig allegaartje dus. Ook is er een mooi uitzichtpunt, waar je over een groot deel van Malta uit kunt kijken. Dat deden de ridders van weleer dus ook. We hebben erg genoten van de sfeer in de stad, de mooie steegjes, facades, deurkloppers, en andere details. Soms werd ons oudergeduld wel even op de proef gesteld: probeer met Anouk het concept 'rustig en stil' in een kathedraal als er zoveel te zien is en ja, een pakje sap kan als fontein boven op je hoofd terecht komen als je er hard in knijpt.... maar gelukkig konden we er -ondanks het natte pak- ook om lachen en hebben we een gezellige dag gehad. Daarnaast had Mdina ook een speeltuin.
Onderweg naar het hotel namen we de route touristique langs de zuidkust: Dingli cliffs. Dit zijn steile rotswanden waar ook veel vogels broeden. Het gebied deed een beetje Engels aan omdat het vol stond met gestapelde muurtjes en iedereen met rugzakjes aan het wandelen was. De uiteindelijke cliffen waren zeer imposant en het kwetterde er welig. Al met al een mooie combinatie van cultuur en natuur!

Geschreven door Nelleke