De dag begon bewolkt met een rondje hardlopen en een (helaas tevergeefse) tocht naar het strand om te kiten. Het waaide wel maar niet genoeg. Gelukkig was er op het strand zoals altijd wel voldoende vertier.
's Middags gingen we naar het museum. Dat is gevestigd in het oudste nog staande huis van Vlieland, gebouwd in 1575. Het is heel mooi met Harlinger tegels, houten balken en veel historische inrichting. De kinderen kregen een leuke zoekplaat mee waar ze veel plezier van hadden. Vandaag waren er ook een aantal dames aan de slag in het kader van oude ambachten en handwerk. Zo was er een mevrouw die al 35 jaar borduurde en de prachtigste merklappen, knopendoeken en landenlappen had gemaakt. Een tip van haar was de club Merkwaardig. Toch maar eens googlen. Er was ook een mevrouw die een deurmat aan het maken was. Dat was een activiteit waar het spreekwoordelijke trammelant (veel stof en troep van het touw dat de vrouw des huizes moest opruimen) vandaan kwam. Het was zo te zien ontzettend zwaar werk dus Ron en Anouk hielpen een handje mee.
Het huis is lang bewoond geweest door Betsy Akersloot-Berg (1850-1922), een schilder. Daarom is er bijvoorbeeld een atelierwoning in de tuin met zicht op zee, te huur via Hendrick de Keyser, maar helaas niet geschikt voor een gezin van vier... Omdat Betsy het zo lastig vond schilderen op het strand met al dat stuivend zand dat in de verf vast kleefde, liet ze een kist maken waar ze in kon zitten schilderen. Haar man vond het een goed idee om daar een vlag op te zetten voor het geval ze het tij niet zag opkomen en dan nog wel zichtbaar zou zijn dobberend op zee. Een hele nieuwe definitie van de schilderskist!
Eenmaal buiten was het zonnetje helemaal doorgekomen en was het hoog tijd voor een ijsje. Daarna zijn we doorgereden naar het zwembad, dat wonder boven wonder weer open was. We konden nog precies even discozwemmen. De kinderen waren erg blij dat het toch nog kon deze vakantie. Helaas hadden vandaag de dames pech, want Anouk was uitgegleden in het zwembad en de tas met mijn kleren erin had op de natte grond gestaan dus ik ben in een nat pak naar huis gefietst, brrr... Gelukkig was het huisje lekker warm en smaakt frituur altijd goed na zwemmen.

Geschreven door Nelleke