Ron was in een optimistische bui en vertrok vanmorgen met alle kitegear van huis. Helaas bleek er toch te weinig wind en na alleen even vliegeren op het strand hield hij het voor gezien. Wel kletste hij nog even bij met een local die hem alle ins en outs van het eiland vertelde, tot drugssmokkel aan toe (?!) Wij bleven nog even lekker op het strand aanrommelen, terwijl Ron de spullen weer naar het huisje bracht.
Omdat het opnieuw geweldig weer was, deden we vandaag die andere Vlie-klassieker: fietsen naar het Posthuys. Dit is een mooie rit westwaarts door de duinen. Nu met het vele water staat het er eigenlijk prachtig bij. Op een leuk uitzichtpunt stopten we even. Op het bankje stond een tekst in de trant van "al 20 jaar meivakantie met oma Edith". We raakten aan het filosoferen over oma Edith en of die na 20 jaar nog het duin op zou fietsen naar dit bankje. Volgens Anouk huurden ze nu gewoon een bakfiets om oma naar boven te brengen. Maar volgens Kasper kwam oma zelf over het duin scheuren in haar Tesla. Toen hij dit vol verve demonstreerde, belandde hij met een smak op het schelpenpad. Sneetjes op z'n hand, armen en neus en een grote buil op z'n hoofd. Balen. Gelukkig was het terras nu niet meer ver en konden we daar even bijkomen met allerlei lekkers. Van ijs tot friet, van cranberrytaart tot pannenkoek. De gemoederen bedaarden wat en na een tijdje lonkte de speeltuin ook weer.
Aan de westkant van Vlieland ligt Kroon's polder, een natuur- en vogelbroedgebied. Het was er een drukte van jewelste. We hebben een stuk gewandeld tot aan de vogelkijkhut. Het was wel duidelijk dat we geen vogelaars zijn want zonder kijker is determineren niet te doen haha. De bijzonderheid die we wel zagen was de lepelaar. Heel geinig om te zien hoe ze in een rijtje het hele poeltje "afgraasden".
De weg terug naar huis gaat over een verhard pad een stuk makkelijker dus we kwamen spoedig thuis. De pizza smaakte goed, al brandde Ron zijn hand aan het super onhandige rekje in de oven. Het was een fijne dag maar niet bepaald de geluksdag van de mannen.

Geschreven door Nelleke