Terwijl jullie op teenslippers de zomer beleven, gingen wij in regen en wind op weg naar het congres. Eerst nog maar even bijtanken bij Le pain quotidien voor een gedegen ontbijt. We hadden zoveel besteld dat het niet op een tafeltje paste, euheuhm.

Het was een hele volle congresdag vandaag met ook veel technische presentaties. Soms heel erg cool (hoe kun je een museumstuk 3d opnemen zo dat je in de digitale versie ook de lichtbron nog kunt aanpassen en bijvoorbeeld meer textuur kunt zien?) maar soms ook tot zo'n detailniveau dat je je afvraagt welk doel het nog dient... Een beetje in de trant van: dat iets kan betekent niet meteen dat je het zo moet doen.

In de koffiepauze zijn we even naar de Declaration of Independence, Constitution en Bill of Rights gelopen, want die worden in het nationaal archief bewaard. Ze maken er weer een sappige show van. De bezoekers worden als een kudde toegesproken, en vervolgens mag je de nauwelijks verlichte ruimte betreden en zegt de official "step up and spread out". De documenten zelf zijn in vrij slechte staat, de tekst is nauwelijks meer leesbaar en erg slecht belicht. Toch is het altijd leuk om een stuk geschiedenis te zien en in dit geval wat voor reacties dat oproept bij de Amerikanen. "This is insane! This is not a facsimile!"

Terug naar het congres met meer digitaliseringstechnieken en online projecten. Het blijft leuk om de overeenkomsten en (culturele) verschillen te zien.

In een reisgids stond dat the Old Postoffice een mooi 19e eeuws gebouw was met een restaurant in het atrium, maar toen we daar aan kwamen bleek dit Trump international hotel, president's ballroom en ivanka's spa geworden... Toch maar even naar binnen, nu we er toch zijn. Je kunt de klokkentoren nog op en dan uitkijken over DC. Wat een raar eenvormig beeld geeft dat: alle gebouwen zijn ongeveer even hoog, even blokkig, even groot.

De dag eindigde met een rondleiding bij Folger Shakespeare Library, een prive-verzameling van een echtpaar Shakespeare fans. Eigenlijk wilden ze het gebouw oprichten in Tudor stijl, maar de mensen vonden dat toch een beetje uit de toon vallen op Capitol Hill, dus werd het art deco van buiten, Tudor van binnen. We kregen een leuke rondleiding en een kijkje in het digitaliserings-lab. Heel apart dat iedereen hier in de VS zelf scant en niks door een leverancier laat doen en (dus) alles kleinschalig en duur blijft. Toch ben ik ook ergens wel weer gecharmeerd door de precisie en bevlogenheid waarmee mensen met een collectie bezig zijn. O ja, er schijnen ook heel veel Shakespeare complot theorieën te zijn en omdat ze daar bij Folger nogal gek van werden, zijn ze alles over die complottheorieën actief gaan verzamelen. Vond ik grappig.

Vanavond zijn we nog een keertje met Mark gaan eten. Het toetje: deep fried oreo (ja echt!) Maar ook hier past: dat iets kan, betekent niet dat het dan ook moet... ;-)

Geschreven door Nelleke