We hadden wat moeite om te vertrekken vanmorgen vanwege spoorwerkzaamheden, maar na een poosje konden we de reis naar Aarhus toch aanvangen. Onderweg kwamen we langs enorme kerstbomen kwekerijen, een heel gek gezicht. De gekleurde bonnetjes zaten er nota bene al aan.
Aarhus is een studentenstad aan het water en heeft veel te bieden wat past bij onze interesses. Eerste stop: museum Aros, een enorm moderne kunst museum met een blikvanger op het dak, namelijk een regenboog waar je doorheen kunt lopen. Olafur Eliasson staat wel vaker garant voor spectaculaire, grote, op de natuur geïnspireerde kunstwerken en deze regenboog was wel echt een belevenis. Omdat je helemaal door de kleuren heen loopt, zie je alles raar, maar je voelt je ook anders. Sommige keuren zijn fijner dan andere, soms werden we zelfs een beetje misselijk. En stond je bijvoorbeeld in blauw, dan zag je fuchsia roze als je knipperde. Een hele bijzondere ervaring. We zakten vanaf het dak langzaam naar beneden en zagen een heel scala van Noord-Europese kunst: van klassieke landschappen tot hyperrealistische sculpturen, van surrealistische films uit de jaren '60 tot op strips geïnspireerde wandschilderingen. De surrealistische films waren echt een hit bij de kinderen, ze raakten niet uitgekeken. Zo was er een filmpje waar iemand (heel knullig hoor, er was geen gore) met een vishengel de hersenen uit iemands hoofd hengelde en ze vervolgens met Omo ging schoonspoelen. Hersenspoelen met humor. De muurschilderingen met strip- maar ook politieke of historische figuren spraken erg tot de verbeelding. Wie zou de bad guy zijn en wie de held? Het is algemeen bekend dat kunst hongerig maakt, dus we moesten even naar buiten voor een snack en om de parkeermeter bij te vullen - dat heb je dan weer wel in de stad. Anouk wilde heel graag nog naar de installatiekunst. Ze hadden hier een kelder vol met installaties en ook dit was weer fenomenaal. De meest indrukwekkende vonden we een kamer waarin het leek alsof het onweerde. Regen sloeg tegen de ramen, het licht flitste en het dak lekte zelfs. Soms klaarde het op, dan ging er ergens weer licht aan - alles was zo levensecht terwijl je wist dat het gemaakt was. De kunstenaars Janet Cardiff & George Bures Miller ga ik nog wel even opzoeken, want misschien hebben ze nog wel meer moois gemaakt.
Pfoeh, wat hadden wij veel kunst gezien. En vanwege de stelling Natura Artis Magistra togen we nu naar de botanische tuin. Die zag er van buiten al heel cool uit als een gebouw gemaakt van bubbeltjesplastic. Omdat het introductieweek van de universiteit was, kwamen we overal verklede mensen van een vossenjacht tegen of groepjes dansende studenten, erg grappig. De hortus was heel mooi opgezet per werelddeel en in 'de bubbel' was zelfs een soort boomhut zodat je omhoog kon klimmen om boven alles te bekijken. Tussen de bomen vlogen veel half transparante vlinders rond. Bijzonder waren de reuzen waterlelies, de gigantische bananenbomen en de boom met een noot die op ivoor lijkt. Ze maakten daar ook kleine beeldjes van.
Omdat we nog maar weinig van het water gezien hadden, reden we via de kust (niet geheel toevallig bij een ijssalon - vlierbloesemijs, een aanrader!) naar huis. De strandjes zijn hier smal maar zien er heel mooi uit met schoon zand en heel helder water. De voorspellingen zien er niet al te gunstig uit, maar je weet maar nooit...
Onder het mom van 'een dag niet gezwommen is een dag niet geleefd' sprongen we thuis snel nog het zwembad in. We aten veel te laat en zijn nu moe maar voldaan.

Geschreven door Nelleke