Iedereen die wilde kon vanochtend een tatoeage halen bij de beste tattoo winkel van het eiland (lees: Anouk). De mooiste was een tatu-tatoe voor Kasper.
Terwijl Ron opnieuw ging kitesurfen, trokken wij naar het bunkermuseum. De afgelopen keren was dit museum gesloten geweest, maar dit jaar was het zowaar open. Het is een goed gecamoufleerd deel van de Atlantikwall en je kunt er nog veel verschillende gevechtspunten en gebouwen zien, van kantine tot slaapzalen. Voor een deel is het nog origineel uit de Tweede Wereldoorlog, voor een deel is het nagebouwd. In de werkplaats zagen we nog een groot wiel met een handvat: wie weet wat dat is? En op het uiterste puntje van het gangenstelsel was een bunker met zicht op zee en toevalligerwijs zagen we Ron daar precies voor ons. Leuke bijkomstigheid.
Na al het geklauter was het tijd voor een versnapering. Net toen we een heerlijk bankje gevonden hadden fietste er een man in een fluor pak voorbij: "Pas op, daar komt de eerste!". Huh, de eerste...?! "Ja de eerste hardloper!" We bleken midden in het parcours van de Vlielandse Vuurtorenloop te zijn gaan zitten. Er was dus wel wat te zien tijdens het snacken.
Het kitesurfen was vandaag lastiger dan gisteren. De wind was wel wat minder hard, maar de golven een stuk hoger. Erg lastig om dan door de branding te komen.
Na de lunch gingen Ron en Anouk nog op expeditie terwijl Kasper een dutje deed. Ze vonden een mooi nestje van een (vermoedelijk) bontbekplevier en een gigantische kei die natuurlijk ook mee naar het huisje moest. Gevieren sloten we de middag af bij het hol van Stout Konijn. Helaas brak op de terugweg de standaard van de bakfiets af. Met een van de gordeltjes lukte het nog het restant op te binden, zodat het niet over de straat sleepte, maar morgen moeten we dus maar even naar de fietsenmaker. Fingers crossed dat we een alternatieve fiets kunnen krijgen.

Geschreven door Nelleke