5:18, rise and shine! Het is tijd om naar de ICE te gaan: eerst ruim 4 uur naar Hannover, dan nog een uurtje naar Kassel. Daar vindt voor de veertiende keer de Documenta plaats, een van de belangrijkste hedendaagse kunsttentoonstellingen.
Onderweg kwamen we in Duitse sferen door de vele halve liters die werden weggetikt en na een ietsiepietsie gestresste overstap, bereikten we keurig op tijd Kassel. Het hotel is een parel van de jaren tachtig: alles in wit kunststof uitgevoerd met gele en blauwe accenten.
Op de Documenta zijn 32 locaties, dus die gaan we nooit allemaal bezoeken. Wat we wel deden:
 

Friedrichsplatz

Marta Minujín (1941, Buenos Aires, Argentinië)
The Parthenon of Books (2016-2017)
Het partenon is opgebouwd uit boeken die ergens zijn verboden. Het is een community art project en de boeken zijn vanaf 2016 ingezameld en de tempel groeit nog steeds.

Hiwa K (1975, Kurdistan, Irak)
When We Were Exhaling Images (2017)
In rioolbuizen zijn woningen geconstrueerd. Een vreemde clash tussen het idee van tiny housing en vluchtelingenopvang.

Daniël Knorr (1968, Bucharest, Roemenië)
Expiration Movement (2017)
Gedurende de 100 dagen dat de Documenta duurt, komt er een enorme wolk witte rook uit de toren van Fridericianum.



Banu Cennetoğlu's (1970, Ankara, Turkije)
Being Safe is Scary (2017)
Tien aluminium letters zijn geleend van het Fridericianum en zes extra letters zijn nieuw gegoten.

Langs het park is bovendien gefluister door Pope L. (wie anders?) te horen en de lollige sculptuur If you are looking for something, it is not there te zien.
 

Fridericianum

Hier werd de collectie van EMST Athene getoond.

Janine Antoni (1964, Bahamas)
Slumber (1993)
Terwijl ze sliep, liet ze een hersenscan maken, waarvan ze het patroon weer in een weefsel verwerkte. Een doordacht Droste-effect in een super-esthetische uitvoering.

Bill Viola (1951, New York, Verenigde Staten)
The Raft (2004)

Mona Hatoum (1952, Beirut, Libanon)
Fix It (2004)
Installatie waarin materialen van het oorspronkelijke Fix-gebouw in Athene zijn hergebruikt en opnieuw tot leven zijn gewekt.

Carlos Garaicoa (1967, Havana, Cuba)
Photo-Topography (2011)
3D-prints van een landschap in plexiglas vitrines.

Andreas Angelidakis (1968, Athene, Griekenland)
Polemos (2017)
Een tank gemaakt uit schuimrubber en fijne loungestoelen in matching print (mono is de trend van 2017).
 

Orangerie

Antonio Vega Macotela (1979, Mexico City, Mexico)
The Mill of Blood (2017)
Houten remake van een kopermolen uit Bolivia. Bezoekers kunnen erin en de molen in werking zetten.

Romuald Karmakar (1965, Wiesbaden, Duitsland)
Byzantion (2017)
Bijna hypnotiserende video van koren in Russische en Griekse kerken.

Bij elke locatie zijn ontzettend leuke terrasjes opgesteld met strandstoelen en picknicktafels. Het is alleen onmogelijk om de goede consumptie bij het goede terras te bestellen (in onze ogen zijn ze allemaal identiek) maar dat mag de pret niet drukken.

We sloten de avond af met een dubbele schnitzel met friet op het terras van het Schloss. Er was live muziek en een heerlijk avondzonnetje. Hugo en Zombie vergezelden ons.

Geschreven door Nelleke