Vanochtend ging Ron vol goede moed richting kitesurfles, maar helaas, dit keer wel een instructeur, maar geen wind. Volhouden maar. We zochten ander watervertier en klommen "ons" duin over naar het strand. Daar hebben we lekker met zand gerommeld en pootje gebaad (of iets meer dan dat - net geen billetje baden). Hard werk maakt hongerig, dus gingen we nog even het dorp in voor lunch. Het zonnetje is heerlijk doorgekomen, dus we konden vandaag buiten eten.
Toen besloten we de vuurtoren te bezoeken. Die is een paar keer per week 2 uurtjes te bezichtigen. Hoe we daar moesten komen was nog een uitdaging. Op een of andere manier kwamen we steeds maar op steile, smalle, onverharde paden uit. En nee, niet met een bmx, maar met de bakfiets! What else. Na heel wat halsbrekende toeren, met twee man sjorren aan de bakfiets (Anouk gierde het ondertussen uit van het lachen) en lopen tegen de heuvel op, zagen we dan toch de vuurtoren! Gelukkig was ie nog open. Je kon naar de top klimmen en zo het hele eiland overzien, erg leuk. De vuurtorenwachter had ook nog een verrekijkerhobby waar we ook nog even gebruik van hebben gemaakt. Vanaf de vuurtoren was er een enorme trap naar beneden naar de waterkant. Dat leek Anouk wel wat. We hebben heerlijk gewandeld over de dijk en bij eb gekeken wat er allemaal aan schaaldieren (mosselen, kokkels, oesters, krabben) te vinden is. Daarna moesten we die hele trap weer op. De fietsen stonden nog boven. Terug zijn we toch maar op het verharde paden gebleven die toevalligerwijs leidden naar een ijssalon. Met carrousel (de verschillende smaken ijs draaien rond in een grote soort ton). Jammie. Na het eten ben ik nog een uurtje gaan wandelen op het strand. Wat kun je hier genieten van de rust, ik heb letterlijk drie andere mensen gezien onderweg. Ondenkbaar op andere stranden in Nederland.

Geschreven door Nelleke