Het Muiderslot, een heus middeleeuws kasteel, gebouwd rond 1286 door Floris V en beroemd geworden in de zeventiende eeuw door sterbewoner P.C. Hooft, tevens een must-see voor elke Japanner. Wij waren er nog nooit geweest, dus dat werd hoog tijd.
We hadden het vroegste tijdslot in de hoop de hitte en de drukte een beetje voor te blijven. Het kasteel ligt in het mooie plaatsje Muiden, waar het nu stikte van de boten die toegang tot de voormalige Zuiderzee zochten. Die Zuiderzee is een van de onderdelen van de strategische ligging van het slot. Het uitzicht vanaf het kasteel is wijds, je ziet vijanden vanaf land en zee aankomen en de sluizen, dammen en sloten boden de mogelijkheid om land onder te laten lopen als de vijand serieus naderde. Schijnt niet zo lekker te zwemmen in zo'n harnas.
Er was een informatieve no-nonsense audiotour en we konden alles goed bekijken. Het gemak dat direct 'aansloot' op de slotgracht viel bij de kinderen erg in de smaak, evenals de grote hoeveelheden kogels (bal, zegt Kasper), de mezekouw (gaten boven de ophaalbrug waar je stenen, pek en andere pijnlijke dingen door naar beneden kunt kieperen) en harnassen. Ik vond het leuk dat er allerlei gezegden en woorden hun oorsprong vonden in (de tijd van) het Muiderslot: door de mand vallen, tot in de pruimentijd, beddenkoets.
Na een versnapering op de binnenplaats waagden we ons toch nog maar op het buitendeel. Er was een zogenaamd waterschild, een soort paviljoen waar alles werd uitgelegd over de rol van het water in dit gebied, met name de waterlinie en de stelling van Amsterdam. Aan het eind stortte er een echte waterval naar beneden. Dat was lekker verkoelend, maar niet helemaal geschikt voor nietsvermoedende dreumessen... De tuin stond er ondanks de hitte mooi bij en we zagen zelfs een enorme pompoen in wording op een krukje. Toen vonden we het toch echt te heet worden en gingen we met airco op huis aan.

Geschreven door Nelleke