Het ontbijtbuffet beviel ook onze kleinste reizigers gelukkig goed. Er waren niet alleen eieren, spek, luxe broodjes met dito beleg, maar ook minicroissants, sneetjes brood met margarine en een confettidonut. We hebben het ons laten smaken.
Volgens de weersverwachting is vandaag de enige droge dag in het verschiet, dus direct naar buiten. We gingen naar Kaisergarten, een park met een grote speeltuin, een uitgebreide kinderboerderij en een bijzondere brug. Het is in 1898 gesticht als volkspark ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Kaiser Wilhelm I. Het bleef lange tijd bewolkt maar toch hebben we heerlijk kunnen spelen. De brug, genaamd Slinky Springs Brücke (waarom Slinky? zie https://de.m.wikipedia.org/wiki/Slinky en bekijk dan de foto's) was erg kleurrijk en lokte ons dan ook het kanaal over. Aan de andere kant wachtte weer een waterpark.
Ook de kinderboerderij bezochten we, maar die was veel groter dan verwacht. Er was zelfs een lynx en er zouden wolven zijn, maar die lieten zich niet zien. De sneeuwuilen waren vernoemd naar Harry Potter karakters en de alpaca's en hangbuikzwijn konden het samen goed vinden. We ontdekten ook hele nieuwe diersoorten: het rastavarken en de pluiskip (officieel Wollschwein und Seidenhuhn). Tot slot vonden we zelfs nog een Amerikaanse eik, die nog miste in Anouks herbarium. Planten en dieren gaan hand in hand op de kinderboerderij.
Na dit alles kon er nog meer gespeeld worden en haalden we een snack bij de lokale snackkraam. Ook hier wist Anouk weer wat nieuws te introduceren: Kaiserbrotchen mit Pommes und Mayo ... Tja...
Op de wensenlijst stond toen ook nog een bezoek aan de Gasometer, enigszins vergelijkbaar met de gashouder in Amsterdam. Het is industrieel erfgoed en er was momenteel een tentoonstelling met de titel "Der Berg ruft". De eerste etage was vol met foto's en films van bergen, bergdieren, bergbeklimmers en sherpa's. Een mooi overzicht. Maar het hoogtepunt was een verdieping hoger, waar de driedimensionale weergave was van de Matterhorn in de volle omvang van de gasopslag. Het was een omgekeerd opgehangen sculptuur die met projecties werd beschenen. Eronder lag weer een gigantische spiegel waardoor je de berg weer 'normaal' kon zien. Vanuit onze zitzakken hebben we hier alle vier ademloos liggen kijken (al kon Kasper het natuurlijk niet laten af en toe te gillen, want dat klinkt zo mooi in de hal). Toen lieten we ons nog even als Sjakie naar het dak van de Gasometer schieten voor een fraai uitzicht, maar toen was de koek toch echt helemaal op.
Morgen weer een dag!

Geschreven door Nelleke