Er werd zowaar een beetje uitgeslapen dus vol energie gingen we opnieuw aan het ontbijtbuffet. De donut smaakte nog steeds, evenals het andere lekkers. Daarna hadden we nog tijd om uitgebreid de douche en het bad van de accommodatie te proberen. Bepakt en bezakt gingen we tegen de middag weer naar de parkeerplaats. Gelukkig paste alles nog in de auto.
De bingo werd direct aangevangen en hield ons een aardige tijd bezig. Met de files viel het 100% mee, al waren er af en toe wel wat versmallingen waardoor alles langzamer ging. Anouk deed nog lekker een dutje, maar Kasper ging almaar harder huilen. Toen we ergens langs de kant van de weg stopten, bleek wel waarom: de luier puilde ouderwets uit. Tegen een verschoning in de buitenlucht had ie geen bezwaar. De laatste etappe ging vervolgens goed, met een muziekje op en de stoelverwarming aan (haha alle functies van de auto even testen). We genoten van het heuvelachtige land, de herfstkleuren die langzaam opkwamen en de sluierbewolking waar we soms doorheen reden. We moesten vaak aan Märklin denken.
En toen kwamen we het piepkleine Elsoff binnen en was het even zoeken naar ons huisje, een appartement op de tweede etage. De tuin is geweldig, met allerlei speeltoestellen voor kinderen en een beekje en we kijken uit op een beboste heuvelrug. Hopelijk laat het weer het toe dat we hier nog wat meer gaan exploreren.
Bij aankomst bleek de buurtsuper natuurlijk al uren gesloten en is het morgen zondag, dus is Ron nog "even" omgereden naar een Lidl voor de nodige inkopen. Je realiseert je dan weer hoe verwend je bent als stadsmens. Pizza's als avondeten en nog even uitrusten. Het regent nu gestaag, maar dan hebben we dat maar alvast gehad.

Geschreven door Nelleke