Gisteren beetje TE veel genoten van het prachtige weer waarschijnlijk. Adriaan ziet beetje rood, maar dat is niet verwonderlijk, wetende hoe graag hij zich insmeert 😊.

We staan op onder een staalblauwe hemel, doen wat we moeten doen en rijden naar het domein. 180 km.

Als we aankomen vinden we geen bel (die domeinen zijn altijd goed afgeschermd), maar Adriaan lijkt wel een professionele inbreker en heeft de code in een wip en een hei gekraakt en gaat binnen. Ondertussen komt er een oude man aangesloft en een vrouwtje op een rollator met een doorrookte stem.

Ze hoeft geen naam, geen inschrijving, geen geld. Dat zal ze wel zien als we weggaan, zegt ze.

De man bekijkt ondertussen zijn deur, zich afvragend wat er aan kapot is...

We krijgen een plaats onder een boom en installeren ons. We drinken een pintje, eten iets en vallen beiden in de schaduw in slaap.

Als we wakker worden wandelen we even rond de camping. Het domein is nog groter dan we dachten. Alleen jammer dat de gemiddelde leeftijd hier 102 jaar is, maar is nog zo rustig.

We hebben ondertussen wat gezelschapsspellen gespeeld onder een boompje in de schaduw, gedoucht en zitten nu aan de apero.

Vakantiegevoel dus.

Xxx

Geschreven door Inge.adriaan