We zeggen en schrijven: 18 september 2023!
El Día de la Ruta Vía de la Plata
Vandaag wordt de geboortedatum gevierd/herdacht van de Romeinse keizer Trajanus, geboren in 53 N.C. in ... het toenmalige Itálica (Santiponce) (zie blog van 11/9).
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Trajanus

Bovendien bleek de brave man een groot weldoener, werd later keizer en wordt hij gecatalogeerd bij de vijf goede keizers.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Adoptiefkeizers
Een boeiend verhaal

Goede avond allemaal! Het was een bijzonder aimabele hospetalera uit Canada in de Albergue. De rest was al lang de deur uit als ik bij het opkomen van de zon Salamanca buiten reed. Na het obligate asfaltwerk toch weer voor het hybride tracé gekozen richting Castellanos de Villiquera. Het gaf me rust en bovendien was het opnieuw over de EV1. Eigenlijk was het een vrij geschiedenisloze dag. Slechts enkele slapende dorpjes en het gekende landschap. Bij het volgende dorp El Cubo de Tierra del Vino dacht ik wat op adem te komen. Alleen de naam al klonk lekker. Helaas: alles potdicht toe. Dan maar verder naar Zamora over de EV1. Nog amper 35 km te fietsen.

Maar dan kwam de aap uit de mouw. Het moet in deze streek geweldig geregend hebben want de Vía Verde was eerder een Vía Lodo (een modderweg). Grote diepe plassen waar nauwelijks kon gepasseerd worden en een ondergrond die de fiets als het ware naar beneden zoog. Een papperige brij maakte fietsen bijzonder lastig en moeilijk. Na goed 10 km zag mijn fiets er niet meer uit 😵‍💫😵‍💫😵‍💫 en kwam ik bij momenten nog amper vooruit. Heel even leek er een betere strook aan te komen maar na het eerste bochtje bleek ook dat ijdele hoop.

Een paar km voor het volgende dorp, Villanueve de Campéon, heb ik zelfs, in al mijn miserie, nog een goede daad verricht 😇😇😇. Ik zag in de berm een hoed liggen die ik met grote zekerheid kon toewijzen aan een pelgrim. Bovendien was de hoed niet vuil en kon daar dus geen dag liggen. Ik dacht: ik breng hem naar de albergue in het dorp. Amper 700 meter verder zie ik in de verte een pelgrim tasten op zijn rugzak. Ik was er snel, vroeg of het zijn hoed was en ja hoor... zijn verwonderende blik veranderde in een dankbare glimlach. Ik denk dat hij gelukkig is.

Maar ook in deze laatste strook kwam geen beterschap en zocht ik een oplossing om het off road gedoe voor vandaag achterwege te laten. En als de wanhoop nabij is, is de N630 de oplossing. Het fietste natuurlijk veel beter maar anderzijds bleef de smurrie plakken. Na een 5 tal km dan toch een aanduiding van een benzinestation. Zou daar toevallig niks zijn van spuit of zo??? Hoera... ja hoor ... en voor 1 euro kreeg ik mijn vehikel weer proper en fietsklaar. Vanavond nog een drupje olie op de ketting en hupsakee morgen weer weg.

Uiteindelijk en ondanks het relatief gering aantal km en hm, een bijzonder lastige en vermoeiende dag. Toch op een deftig uur aangekomen in Zamora waar de pelgrimsherberg pas om 15u00 open gaat.
Mijn stadsbezoek zal dus eerder beperkt zijn. Laat ons zeggen: beperkt maar weer top. De kathedraal, het castillo (toe vandaag), plaza mayor... en de meest voortreffelijke alb.municipale die ik ooit gehad heb. Twee Canadese hospitaleras, super charmant en behulpzaam.

Gelukkig is er morgen opnieuw een iets kortere etappe. En ditmaal hopelijk met iets minder smurrie.

Al bij al mag ik hiermee besluiten: Het Zesde Metaal - Naar de Wuppe
https://youtu.be/WQ4Ln0K3rvE?si=XHtPuHuQ5QRuHmfN

Geschreven door Fietsend.door.het.leven