Het is winter...dus echt plezant fietsweer is er nog niet bij. Maar slecht weer bestaat eigenlijk ook niet. Niet aangepaste kledij wel. Dus lieten we we ons deze morgen niet afschrikken door de schamele 6°. Afspraak was aan "het anker". Wat het ding daar doet weet ik niet maar hoogst waarschijnlijk zal noch de Leie noch een andere belangrijke waterweg langs daar voorbij gekomen zijn. Het was een iets ander traject vandaag. Het traject dat we normaal richting huiswaarts nemen was nu de aanleiding om tussen Menen en Wervik Frankrijk binnen te duiken. De streek rond Roncq, Tourcoing en Marc-en-Baroeul was nog nooit grondig verkend. Jammer genoeg was de gedownloade route qua wegen niet de meest spectaculaire route. Behalve toen we rond het keerpunt net buiten Tourcoing op een paadje belandden die nu blijkbaar omgetoverd was tot "chemin privé". Bovendien was "het paadje" goed omgewoeld door paarden. Om het volledig af te maken: op het einde moesten we de fietsen over een balustrade hijsen om weer op het rechte pad terecht te komen. Zoals het echte fietsers betaamd konden we zelfs onze picknick "in open lucht" nemen. Maar echt warm was het nu ook weer niet. Wambrechies was uitnodigend maar wordt een volgende keer ingepland. Netjes binnen de laatste 15 km bedienden we ons van wat energie. En dan was er de vraag van mijn schoonzus... of ik een vaasje kon ophalen in Beselare. De keuze was enigzins moeilijk. Eerst de rit afwerken en dan terugrijden of proberen en ommetje in te plannen. Gelukkig heb ik een begripvolle fietsmaat zodat we het "vaasje" gingen ophalen. Jammer genoeg had ik de t van straat... dus t63 gelezen voor 163 en waren we 100 huisnummers te ver. In die coté is dat rap een paar kilometer. Maar uiteindelijk werd de finish bereikt na een goede en aanvaardbare 80 km. En het "vaasje van Beselare" van +- 30 cm werd veilig en wel thuisgebracht. Tot volgende week.

Geschreven door Fietsend.door.het.leven