Het warme weer en de spanning voor weer een nieuw avontuur zorgden voor een kortere nachtrust. Het wordt vooral voor Rita weer wennen: bijna 2 weken alleen ontbijten... Sorry...

Met dergelijke weersomstandigheden kan een mens niet veilig genoeg fietsen dus had ik in laatste instantie nog mijn heil gezocht in een bandana...kwestie van mijn nekvel voldoende te beschermen. Merci Katrien ❤️

Iets na 8u00 (na een innig afscheid..😮‍💨🥰) op pad naar het Pieterpad voor toch wel een pittige etappe qua kilometers. Ook nu weer had ik mijn rit toevertrouwd aan een van de betere routeplanners. De waterkant was vaak mijn bondgenoot. Eerst de Leie en dan via Rollegem, Bellegem naar Avelgem (dju de dju...) en via het kanaal Kortrijk-Bossuut naar de Schelde. Het viel mij op dat ik toch heel vaak de partner was van de iconische Vlaanderenroute en bijwijlen ook de Heuvelroute. Af en was er ook een verfrissende N O wind en de schaduw van de bomen zorgden ook voor de nodige koelte. Oudenaarde is en blijft een aangenaam decor om door te fietsen; het kerkje van Pamele staat daar mooi te pronken langs de Schelde boorden.

In Beerlegem (... ???) een eenzaam bankje in de schaduw en juist gepast om mijn belegde boterhammen naar binnen te spelen. Ik moet toegeven: het is toch gemakkelijk zo'n één-vrouws-catering bedrijfje die alles kant en klaar maakt. 🥰🥰🥰.

Daarna was het toch dikwijls "miserie": een onmogelijk te fietsen bospad (waar uiteindelijk ook stond : "vanaf hier enkel voetgangers" 😡😡😡, of een pad dat doodloopt op een akker met pas ontluikende maïs....Ik zal de mensen van routyou.com toch eens moeten aanspreken.

Bijzonder mooi en aangenaam was de manier waarop ik door de ajuinenstad geloodst werd. Hier hebben ze de mobiliteit goed bekeken. Na Aalst kwam ik terecht op "Het Leireken"... en ik had het al vlug in het snotje... dat moet een voormalige spoorlijn zijn. Ja hoor: de vroegere spoorlijn van Aalst naar Londerzeel. Hoe het lijntje aan die naam komt kunnen jullie misschien uit de foto uitmaken. Bovendien doet het me ook altijd iets als ik verwijzingen naar Santiago tegen kom. Ze waren er en ik laat jullie meegenieten.

Dat ik dit jaar ook minder km in de benen heb werd duidelijk aan kp 102... een kramp in de linker bil en een pijnscheut in de rechter kuit. Even verpozen dus met een colaatje en dat kon in het voormalig stationnetje van Baerdegem!

Daarna moest ik noodgedwongen mijn snelheid toch wat aanpassen en minder fors trappen. Ook mijn drank voorraad slonk zienderogen. Maar Vlaanderen heeft zoveel voorzieningen dat ook dat euvel opgelost werd. En Aldi wat is de knalde?

Voor het eerst in mijn fietsgebeuren maak ik vanavond gebruik van "Vrienden op de fiets". Het is vandaag in ieder geval een meevaller!

Ik vrees dat ik Mechelen stad/centrum niet meer zal aandoen. Het pijpje is een beetje uit voor vandaag. En morgen moet ik fris en monter én aan de start staan én ook nog eens deftig aankomen op mijn nieuwe bestemming. Ik kijk nu al uit naar de volgende twee dagen.

Oh ja: voor sommige nieuwsgierigen: 511 hoogtemeters voor een vlakke rit.

On the road again dus...https://youtu.be/Jcb-h8z1uQo

Tot morgen gastjes.

Geschreven door Fietsend.door.het.leven