Om met de deur in huis te vallen: in tegenstelling tot vorige week waren de fietsomstandigheden vandaag een pak beter. En dit in tegenstelling tot de voorspellingen voor de rest van de week. We hadden dus, een beetje in de rapte, gekozen voor een iets kortere rit en ook niet te ver. De keuze viel op de 4e dag van Westvlaanderens mooiste. Een ritje die ons, normaliter, tot in Diksmuide moest brengen en uiteraard ook nog terug.
Mijn verrassing was dan ook groot toen ik mijn GPS opstartte aan de expohallen in Roeselare. Amper 53 km te fietsen... Wat was er nu weer misgelopen? Gelukkig was mijn fietsbuddy mee en had hij wel een rit van 83 km staan. De eerste kilometers was het dan ook veel piekeren wat ik verkeerd gedaan had. Ik herinnerde mij dat ik "een dubbele lijn" weggeknipt had. Duidelijk... de knip teveel... want er was een rondje van 30 km weggeknipt 😖😖😖.
Het is steeds weer mooi en tegelijk verrassend dat we voor de zoveelste maal door een dorp, stad of gemeente fietsen en we toch steeds weer nieuwe wegen, paden en hoekjes kruisen en doorrijden. Eenmaal in Bovekerke was ik het spoor bijster...koppig wilde ik mijn GPS volgen maar Marc maakte me duidelijk en ik citeer "we zijn uit koers". De knip teveel begon en eindigde dus in Bovekerke bij Kortemark. Maar zoals hiervoor aangehaald: gelukkig is er dan een zorgvuldige backup! Het knipje bracht ons dus tot in de Boterstad en deels op reeds gekend terrein: Michel Pollentierroute, Krekedalroute, Vladslo, enz... Maar het is mooi toeven en fietsen langs de Ijzer... zeker met de rugwind die na de picknick onze gezel was. De passage aan de Dodengang, weliswaar langs de andere kant van het water, was dan weer nieuw voor ons.

Omdat de organisatie de rit grotendeels langs landelijke wegen gepland had was het toch uitkijken of we nog enige verpozing 🍺 konden inlassen. Mijn gedacht was om in Staden (hier spreekt men ook van Staa'n) te gaan zitten... Maar dat was buiten de waard gerekend die op maandag in alle lokale etablissementen afwezig bleek te zijn! In zo'n omstandigheden is er nog steeds één oplossing (zo leert ons de ervaring): namelijk de kantine van de sporthal!

Daarna in gestrekte draf terug naar Roeselare. Maar het venijn zat andermaal in de laatste 15 à 20 km met enkele pittige hellingen (cfr. Stadenberg uit de eerste rit van Westvlaanderens mooiste). Maar uiteindelijk goed en wel én tevree én veilig terug in Roeselare na alweer een goede conditietraining.

Wat hebben we dus geleerd vandaag:
1. Dat een GPS een interessant medium is als er zorgvuldig mee omgesprongen wordt
2. Dat er na regen toch steeds weer zonneschijn komt
3. Dat er in Vlaanderen altijd wel ergens iets te vinden is om het evaluatiegesprek te voeren.

Het is nu al uitkijken wat we volgende week onder de wielen gaan schuiven!

Geschreven door Fietsend.door.het.leven