Gisteravond was Elsa al vroeg naar bed gegaan. Na een tijd ging ik ook maar. Pas toen ik in bed lag kwam ik erachter dat het pas 21:30 was. Dat is véél te vroeg voor mij. Maar goed uiteindelijk sloten ook mijn luikjes al na een paar minuten.
Vanochtend waren wij omstreeks 08:00 uur al weer uit bed. Gelukkig gaat het kacheltje automatisch aan als het te koud is. Het was namelijk 9 °C. Natuurlijk gelijk Jason gefeliciteerd met zijn verjaardag.
Nadat wij ons hadden omgekleed hebben wij even ontbeten en een bakkie koffie genomen. Hierna heeft Elsa een boodschappenlijstje gemaakt en gingen wij in Ellrich bij een goede en grotere supermarkt boodschappen doen. Op de parkeerplaats kwam Elsa erachter dat het boodschappenlijstje nog in de chalet lag. Wij hebben gelijk voor een paar dagen boodschappen gedaan. Nadat wij de boodschappen hadden betaald, hebben wij bij de bakker nog vier broodjes gekocht voor onze wandeltocht. Terug in de chalet hebben wij even overlegd waar wij gingen wandelen. Het werd uiteindelijk de Ravensberg bij Bad Sachsa. Nadat wij nog een bak koffie tot ons hadden genomen, broodjes gesmeerd en de tassen ingepakt, gingen wij op pad. Voordat wij met Fred naar boven reden, hebben wij eerst bij de plaatselijke VVV een goede wandelkaart gehaald. En dat was maar goed ook. Boven op de Ravensberg liepen wij in de mist en was het maar 10 °C. Vlakbij waar Fred was geparkeerd lag een geocache. Deze werd snel gevonden. Op de kaart zagen wij een leuke en korte wandelroute. Route 4 zou maar 3,2 km zijn. Dat was te doen met de vele hoogteverschillen. En zo gingen wij op pad. Het eerste gedeelte was een vlotte afdaling, maar wat naar beneden gaat, moet ook een keer weer naar boven. Onderweg zagen wij op de kaart dat in de buurt een cache en een stempel lag voor de stempel route. Maar dan moesten wij wel een stuk anders lopen. En zo kwamen wij op de rode route. Die was ook wel pittig. Maar uiteindelijk kwamen wij bij de "Philippsgruss-Hűtte". Leuk uitzicht, een stempel en een cache. Drie in één. Op meer dan 200 plekken in de Harz staan zogenaamde stempelposten. In de Harzer Wandernadel wanderpass zet je ter plekke een stempel. Hier ook even een korte pauze gehouden.
Wij waren wel al een tijd onderweg en dus hielden wij af en toe een motorkap-overleg, maar dan zonder motorkap, hoe wij de weg zouden vervolgen. Vele paden gingen naar ons eindpunt. Uiteindelijk besloten wij de kortere route richting Fred te nemen. Nou, die route was zwaar, omdat het grootste gedeelte steil klimmen was. Je kent dat wel. Je "ruikt" het eindpunt, maar bent er nog lang niet en de weg wordt maar zwaarder en lijkt er geen eind aan te komen. Uiteindelijk na 3,5 uur en 6,6 km wandelen waren wij weer bij onze Fred. De mist boven was ook al opgetrokken. En zo reden wij weer naar beneden. Natuurlijk ging dat weer veel te snel volgens Elsa, maar voor mij was dit simpel stuurwerk. Tja... en zo weinig mogelijk zelf remmen en op de motor afremmen.
Terug in het chalet hebben wij gelijk wat makkelijks aangetrokken en een koude Krombacher Radler 0% genomen. Hierna gedoucht en ben ik aan het eten begonnen. Jawel, zelf koken ditmaal. Het werd macaroni met verse groenten.
Natuurlijk smaakte het lekker. Met een glas Rosé erbij was het helemaal een goede maaltijd. Hierna uitbuiken op de bank met een bak koffie. De rest van de avond hebben wij relaxt op de bank gezeten. Tv aan met een stukje brie erbij.
Voor morgen zijn wij er al uit waar wij heen gaan. Het is wel 45 minuten rijden, maar dat is het hopelijk ook wel waard. Wij gaan de Titan RT, een 483 meter lange voetgangers hangbrug, bezoeken en hopelijk ook oversteken. Als het weer maar meezit.

Geschreven door ElsSteef