Vannacht had Elsa ineens dat ze klaar wakker was en honger en dorst had. Ze is uit bed gegaan en heeft vervolgens wat gedronken en gegeten. Daarna tanden weer gepoets en weer het bed in gegaan. Slaapgewandeld of gewoon een hongeraanval? Zo veel hebben wij nu ook weer niet gegeten gisteravond. Vanochtend was ik er weer vroeg uit gegaan en heb Elsa maar laten liggen na het gebeuren van vannacht. Kon ik weer lekker loggen en naar buiten kijken.
Wat in dit gebied wel opvalt is dat het de hele tijd waait en niet zo'n klein beetje ook. Bij dit huisje hebben wij gewoon niet lekker buiten kunnen zitten, omdat het zo hard waait en ja, ook omdat het zonnetje zich een stuk minder laat zien dan vorige week in Sunne. Dan maar het geluk dat het huisje lekker ruim is en wij er lekker warmpjes bij zitten.
Aangezien het vandaag onze hele laatste dag is hier in Zweden, besloten wij nog even toeristisch te gaan doen. Wij gingen naar Ljungby en bezochten daar het Sagomuseet, "the museum of legends & the land of legends in Kronoberg". Toen wij daar aankwamen was het lekker stil. Wij kochten onze kaartjes en één van de dames van het museum vroeg of wij de Engelse map als tourgids wilden of dat zij ons persoonlijk rondleidde. Zo'n persoonlijke rondleiding leek wel leuk en natuurlijk kozen wij daar dan ook voor. De dames die ons rondleidden, zij wisselden elkaar halverwege af, spraken zeer goed Engels en wisten het allemaal heel leuk te brengen. De diverse legendes, de volksverhalen, waar misschien ooit iets van waarheid inzat, maar door het doorvertellen al gauw van een mug een olifant is gemaakt. Zij vertelden ons van de legende over "Karin's Sten" en een bizar verhaal over een vrouw die met kerst naar de verkeerde mis ging. De mis van de doden. Ze zat in de kerk en zag al haar overleden familie, vrienden, kennissen en oude buren. Ze werd gered door haar peetvader die haar zei om nu de kerk te verlaten en niet om te kijken. Anders zou de dood haar pakken. Ze liep weg, keek niet om totdat.... haar oma haar riep. Ze keek om... te laat. De dood kwam haar achterna en greep haar aan haar jasje. Tijdens het rennen kon ze het jasje uittrekken en rende naar huis en viel in slaap. De volgende dag werd ze wakker. Ze zag dat iedereen uit het dorp naar de mis ging. Zij dacht dat ze alles had gedroomd en wilde ook naar de mis, maar kon haar jasje niet vinden. Dus liep ze naar de kerk zonder het jasje. Onderweg passeerde ze het kerkhof en wat zij daar zag.... op ieder graf lag een klein stukje gescheurde stof van haar jasje. Kippenvel hé.
Ook vertelde de gids ons over Gunnar Olof Hyltén-Cavallius. Gunnar heeft alle verhalen verzameld en heeft zelfs onderzoek gedaan naar en geloofde er zelfs in dat de reuzen afkomstig waren van de Denen, want die waren ook zo groot. Het is maar een klein gebouwtje, maar daarbinnen zijn zo veel verhalen en legenden verwerkt, dat het zeker de moeite waard was om het te bezoeken.
Wij hebben nog even wat in het gastenboek gezet als bedankje voor de vriendelijke service en aandacht.
Na het bezoek aan het museum gingen wij, onder het mom van "nu wij er toch zijn", nog even wat caches zoeken in de omgeving. Nadat wij er weer een paar gevonden hadden, besloten wij verderop nog wat boodschapjes te doen voor onze terugreis, zoals broodjes en drinken.
Na de boodschappen zagen wij aan de overkant van de parkeerplaats een Mc Donalds. Ja, die zijn hier in overvloed. Wij hebben daar even een kleine cola en snack gehaald en zijn toen weer richting het huisje gegaan.
Aangezien wij morgen weg gaan en rond 12:00 uur het huisje uit moeten zijn en ik geen zin heb om mij morgen te haasten met de bolide inpakken, heb ik na thuiskomst al een beetje onze rode vriend ingepakt, zodat ik morgen alleen nog maar de laatste dingetjes hoef te doen en de fietsen achterop te zetten. Oh ja, en vooral niet vergeten om het sleuteltje terug te hangen in het kluisje.
Natuurlijk heeft Elsa weer heerlijk gekookt vandaag. Wij hadden van alles wat nog over en daar heeft zij een maaltijd van weten te maken. Steeds weer verrassend hoe snel zij het eten op tafel zet en het smaakt altijd goed.
Na het eten zijn wij verder gegaan met de voorbereidingen voor onze terugreis. Kaart ingetekend. Adres haven in TomTom gezet. Koffers ingepakt met overige kleding. En de tassen alvast deels ingepakt voor in onze hut op de boot.
Hierna lekker languit op de bank met crackers met brie en wat chips en glaasje wijn. En straks op net Six Back to the future III. Het leuke van Zweden is dat alles op tv gewoon in de normale taal wordt uitgezonden en er Zweedse ondertiteling is. Geen na-synchronisatie.
Elsa ligt inmiddels afgepeigerd languit op de bank. Morgens saampjes weer scherp op de weg.

Geschreven door ElsSteef