Wat een nacht weer. Wij waren vroeg naar bed gegaan. Dat werkt bij mij dus niet echt, want ik ben dan ook vroeg klaarwakker. Maar Elsa lag erin en was gelijk weg. Halverwege de nacht werden wij wakker, badend in het zweet. Het was weer benauwd vannacht. Elsa besloot te verkassen naar de bank en is daar verder gaan slapen en ik had het hele bed voor mij alleen. Niet dat het hielp, want ik had veel last van de bijholte ontsteking. Ik blijf paracetamol slikken. En Elsa? Die slaapt gewoon door. Die heeft nergens last van.
's Nachts hoor je hier de fontein van 100 meter verderop heel goed. Alleen nu hoorden wij een ander soort fontein. Het regende namelijk. En goed ook.
Omstreeks 08:00 uur gingen wij uit bed. Even een hete douche en naar de eetzaal, maar niet voordat wij eerst onze koffers en tassen in de bolide hadden gedaan. Na het ontbijt zijn wij nog even terug naar de kamer gegaan, waarna wij de deur achter ons voor een laatste keer sloten. En toen kwam bij de receptie het moment suprême. De rekening. Dit was voor vier nachten incl. ontbijt en de vier diners die wij op rekening hadden gezet. Zo dan, die was hoog dachten wij. 1462 Zloty (€ 361,27) Maar wij waren vergeten dat de kamer ook nog niet was betaald. Dus viel het allemaal wel mee.

En toen gingen wij om 09:45 uur weer op weg. Onderweg zijn wij nog even gestopt bij een supermarkt om wat drank en eten te halen voor onderweg. Uiteindelijk hebben wij weer via die mooie asfaltweg en de maanlandschap weg die splinternieuwe snelweg bereikt. Het reed weer lekker rustig, want wij kwamen bijna niemand tegen op deze weg. Na een tijdje rijden besloten wij omstreeks 12:00 uur nog even in Polen te gaan tanken. Ik stond achter een Duitser te wachten die al had getankt. Hij stond naast zijn auto. Op een gegeven moment kwam er een vrouw aan. Wij dachten dat die vrouw wel betaald zou hebben, maar die stapte in de auto en vervolgens loopt die man weg richting de kassa. Wij dachten "dat hebben wij weer". Terwijl wij zaten te wachten zagen wij weer van die Roma messenverkopers iedereen aanspreken. En er kwam ook eentje in onze richting. Elsa zei tegen mij "Je houdt je in hè". Doelend op de vorige confrontaties. Ik heb mij ingehouden. Hem geen blik waardig gegund en doodgezwegen. In mijn hoofd gebeurden hele andere dingen.
Na het tanken hebben wij de bolide even ergens geparkeerd waar wij gewoon rustig konden lunchen. Lekker in het zonnetje met een behaaglijke temperatuur.
Om 12:25 uur reden wij weer verder en om 12:29 uur reden wij ineens al de grens met Duitsland over. Deze grens zat overigens halverwege een brug. Wij dachten dat de grens nog een stuk verder rijden was. Wij hadden ruim de tijd om bij onze volgende logeer lokatie aan te komen, dus besloten wij omstreeks 13:30 uur nog een keer te stoppen. Even weer een lekker zoet broodje eten en ja, hier bleek een cache in de buurt te liggen. Dus terwijl wij even de beentjes strekten deden wij gelijk de cache die makkelijk te vinden was. Na weer een half uurtje pauze reden wij verder voor het laatste stukje en om 14:40 uur kwamen wij dan aan bij onze logeer lokatie. Dit is een soort Alpaca boerderij. Toen wij aankwamen was de verhuurder net druk met andere huurders die boven ons kwamen te slapen. Hierna toonde hij onze kamer. Bij binnenkomst in de hal moesten wij gelijk de schoenen uitdoen, want anders zouden de baby's wakker worden van het gestamp op de trap. Er was een soort bijeenkomst gaande in het pand met meerdere ouders en baby's. Wel een gedoe steeds die schoenen aan en uit als je even naar de auto loopt. Inmiddels zijn wij er achter dat ze hier ook ouder- en gezinstherapie doen. Nadat wij onze tassen in het huisje hadden gelegd en een bak koffie hadden gedronken, besloten wij even verderop in het dorp boodschappen te gaan doen. Hier zag Elsa gelijk weer Clausthaler Radler staan, dus namen wij een tray mee. Wij besloten dat wij nu niet uit eten gingen, maar dat wij voor ons zelf gingen koken en wat is dan makkelijker om gewoon een diepvrieszak wokmaaltijd mee te nemen om dit op te bakken. Terug van het boodschappen doen, ging bij mij het kaarsje uit en besloot ik even op bed te gaan liggen. Dat even is een uur geworden. Elsa was nog even bij mij komen liggen, maar besloot even later om alvast te gaan koken, dan kon ik rustig wakker worden en op gang komen.
En zo konden wij even later aan tafel met een bord met warm eten en een koude Clausthaler. En natuurlijk hadden wij dit keer onszelf ook op een desert getrakteerd. Na het eten zijn wij even buiten om het huis gaan wandelen en hebben wij een paar Alpaca begroet. Vervolgens hebben wij nog even op het terrasje in de zon gezeten met weer een koude Clausthaler. Het is hier een stuk frisser dan in Polen en daardoor wel beter uit te houden buiten. Maar even later zijn wij toch weer naar binnen gegaan en hebben wij lekker tv gekeken met een bakkie koffie.
Rustig dagje eigenlijk vandaag. Dat zal morgen waarschijnlijk anders zijn als wij weer een bijzondere plek gaan bezoeken.
Misschien toch maar op tijd naar bed vandaag.

Geschreven door ElsSteef