Gisteravond dus vroeg ons nest ingedoken. Elsa onder en ik boven. Natuurlijk krijg je het bekende "wat een herrie maakt die ventilator" en ga je er op letten. Maar niet getreurd en leve de Melatomine, want wij sliepen als een blok in slaap. Heel de nacht geen last van het varen en redelijk goed geslapen. Echter rond 01:00 uur ging spontaan de tv vanzelf aan. En tja, iets te veel fris gedronken en ik moest er om 04:00 uur uit. Mijn hersenen waren, tijdens het toiletbezoek, nog niet bij bewustzijn volgens mij en dachten wat sta jij heen en weer te wiebelen. Pas toen ik weer in bed kroop, waren ze geactiveerd en was ik zeeziek. Even een reispilletje van Elsa en ik was er weer vanaf en kon verder slapen.
Om 07:00 uur gingen wij eruit. Die droge lucht in de hut is niet goed voor je dus gingen wij na het opfrissen even een luchtje scheppen op het bovendeck. Het was heerlijk weer en wij vonden een plekje uit de wind om even te ontbijten.
Na het ontbijt weer lekker naar binnen gegaan en een bak koffie en kopje thee genomen in de cafetaria. Natuurlijk kon Elsa het niet laten om nog even tax-free te shoppen en een flesje parfum te kopen. Hierna nog even wachten tot wij naar het auto deck konden.
Om 09:00 uur konden wij het deck op en om 09:35 uur reden wij van de boot. Wij waren nog maar net van de boot of wij zagen een Zweedse rijden met de kofferbak nog open. Wij moesten wachten voor het verkeerslicht, dus stapte ik uit om deze dame erop te wijzen. Bleek zij al van binnenuit aan alle portieren van het voertuig te zitten, want het lampje bleef branden en ze kreeg signaal dat een portier open stond. Nadat ik voor haar de achterklep had dicht gedaan, hoorde ik van haar een spontane "tack".
En nu de reis naar ons huisje in Sunne. Heerlijke wegen, alleen de snelheden zijn hier wat minder en wijzigen nogal eens en er staan veel flitspalen. Dus hebben wij voornamelijk met cruise control gereden. Het leuke hier overigens is, dat zij aangeven dat er een flitspaal aankomt. Na twee uur rijden, zijn wij gestopt om te eten en te drinken. Natuurlijk even kijken of er niet toevallig een Geocache in de buurt zat en deze bleek op 27 meter van ons verwijderd. Dus deze even opgezocht en gelogd. Hierna de reis weer vervolgd. Dit ging redelijk, maar de onrustige nacht eiste zijn tol. Een kwartier voor aankomst moest er toch even gestopt worden, want de ik was te vermoeid. Even de beentjes strekken. Bleek er een golfbaan te zijn en een monument. Het Stamfrändenmonument staat er ter ere van Finse emigranten die vanuit Värmland naar Amerika zijn vertrokken. De adelaar boven op het monument staat symbool voor Amerika. Het granieten stuk eronder is de vorm van de provincie Värmland. En jawel ook bij dit monument een cache. Overigens ook mooi uitzicht hier.
Na een cola en even gelopen te hebben, waren wij klaar voor de laatste kilometers. Daar zat ook de rit door Sunne bij. Je mag daar maar 40 km/u.
Uiteindelijk kwamen wij om 14:45 uur aan bij ons huisje. Ton was er niet, dus alvast de bolide uitgepakt. Ton had het huisje al open gelaten voor ons.
Ton is een vriendelijke Nederlander die hier al enkele jaren woont. Het huisje is klein en knus met een echt bedstee. Ton, de eigenaar, is natuurliefhebber en wist ons veel te vertellen van de omgeving en de wilde dieren. Zo lopen hier: wolven, waaronder Erik de hele grote wolf die deze naam van de buurtbewoners heeft gekregen, dassen, vossen, elanden en diverse roofvogels.
Omstreeks 17:00 uur gingen wij boodschappen doen bij de CO-OP in Sunne. Op de parkeerplaats stonden allemaal verlaagde auto's uit de sixties en seventies. Mooi onderhouden. Wat blijkt... die voertuigen blijken hier heel geliefd te zijn. Ook onder de jongeren. Bij de CO-OP ook wat gepind. Zweedse Kronen dus. Hierna de boodschappen, wat is het hier duur zeg. Maar goed we zijn op vakantie. En wat een mega keuze aan vegetarische vleesvervangers zeg.
Na de boodschappen weer terug naar ons stekkie. Elsa was al aan het eten begonnen en ik aan de blog. Na de maaltijd hoefde ik Elsa niet te helpen met de afwas, maar mocht ik fikkie stoken. Goed hout hier en veel berkenbast. Binnen een minuut had ik het vuur aan. Natuurlijk met een stukje berkenbast en firesteel.
De rest van de avond bij het vuur gezeten, lekker warm, met een heerlijk wit wijntje.
Wel wat deet gespoten en voor mij een hoofddeksel op, want er zitten aardig wat muggen.
Ondertussen kijken wij rond of wij nog wat wild zien.

Geschreven door ElsSteef