Vandaag is dan de dag aangebroken. En niet vroeg wegrijden zoals wij meestal doen. Dus wij konden vanochtend lekker rustig aan doen.... althans wat ik rustig noem. Nog even de laatste spullen in de kleine reiskoffer gedaan, wij gaan immers maar een week. Als je de tassen van Elsa ziet, dan heb ik wel mijn twijfels. Nog even de bolide, jawel nog steeds die goede rode Fred, door de wasstraat en de bandjes op de juiste spanning brengen. Die kerel bij de wasstraat was zo met de hogedruk bezig, dat ik in principe heel die wasstraat niet meer nodig had.
Hierna wat kleine boodschapjes en dan naar huis om de de bolide in te pakken. Zoals gezegd gaan wij maar een week. Hoe is het dan mogelijk dat de bolide bijna nog voller zit dan als wij twee weken zouden gaan en de tent ook nog meeging (Noorwegen 2015).
Nadat de fietsen achterop zijn gezet, gingen wij om 12:30 uur op weg. Dit was ook onze uiterste streeftijd. Nederland uit komen was makkelijk met onze goede wegen en normale in- en uitvoerwegen. Maar dan kom je dus in België. Allereerst merk je dat na de eerste paar 100 meters al door het slechte wegdek. Dan de rijstijl van die Belgen is ronduit verschrikkelijk. En dan heb je twee snelwegen die samenkomen, waarbij je drie rijstroken over moet steken om weer bij een uitvoegstrook te komen of waar men zo de snelweg op knalt met de gedachte van "zij gaan wel opzij of remmen toch wel".
Niet gek dat op de ring van Antwerpen een grote aanrijding was en wij van onze grote vriend TomTom op tijd een alternatieve route kregen voorgeschoteld. Deze aangepakt en zo verlieten wij de file en gingen wij dwars door Antwerpen en zaten wij even later weer op de route. Zo kwamen wij dan in de omgeving van Westouter (Heuvelland West-Vlaanderen).
En hier bracht onze TomTom ons op de kortste weg, maar niet de makkelijkste. Het was een smal weggetje, waarbij wij hoopten om geen tegenligger te krijgen. En zo'n spoorvorming, dat je zelfs een keer de auto over de weg hoorde schrapen.
En toen kwamen wij bij het lieve kleine huisje en werden wij door de beheerder vriendelijk ontvangen. Hij liet ons alles zien en ook hoe de voor mij onbekende pellet kachel werkte. Wat een super ding zeg. Wat ons opviel was ook de luxe douche. Ja, die gaan wij uitproberen natuurlijk. De beste man vertelde ons dat hij hier alleen woont in het huis naast ons huisje en dat 18 jaar geleden zijn vrouw is omgekomen bij een auto-ongeluk. Ook vertelde hij dat hij bij een toneelgezelschap zit en dat hij zowel in België als Frankrijk met dit gezelschap optreed in het Vlaams dialect. Zeg maar voor ons Fries en voor mij ook nog het Flakkees.
Na het uitladen en alles een beetje zijn plek te hebben gegeven, besloten wij om even te gaan Geocachen. Op nog geen 80 meter van ons huisje lag er al eentje en 500 meter verderop ook één. Dus even een stukje wandelen en genieten van de frisse buitenlucht. Allebei makkelijk gevonden. Hierna terug naar het huisje en ging ik koken. Gewoon simpel. Wokgroente met met rijst en vega kip. Ja, wij blijven het gewoon vega kip noemen. Natuurlijk tijdens het wokken wat sambal toegevoegd. Heerlijk gegeten aan de bar en met een Radler 0% maakte het helemaal af.
Na het eten lekker uitbuiken in de heerlijke fauteuils voor de kachel. Wel oppassen dat je niet in slaap sukkelt natuurlijk. Wij hebben hier tv en ontvangen hier ook NPO2. Even gejuicht natuurlijk, want dan kunnen wij zaterdag de Taptoe kijken met mijn optreden. Wel op tijd terug in het huisje zijn natuurlijk.
Wij hebben al flink gezocht en er is hier te veel te doen en te zien. Nu lekker in de relax modus met een wijntje en de Vlaamse versie van The Voice. Waarbij gelijk duidelijk is dat bij de Vlamingen de lat een stuk lager ligt. Zelfs onze Herman zou hier een ronde verder komen. Verschrikkelijk zeg.
Af en toe hoor je buiten de voetballers van de plaatselijke voetbalvereniging die een lichtwedstrijd hebben. Het voetbalveld zit zo'n 200 meter hemelsbreed van ons vandaan.

Geschreven door ElsSteef