Wat was het warm vannacht. Wij dreven ons nest uit van het zweet. En dan 's nachts ook nog klaarwakker zijn. De bijna volle maan scheen zo onze cottage in en direct in de slaapkamer. Nu pas merk je wat een hoop licht die maan geeft, vooral als je het zo donker mogelijk wilt hebben. Althans dan kan ik tenminste slapen. Elsa valt echt zo in slaap.
Door dit alles waren wij vanochtend ook weer vroeg uit de veren. Weer lekker buiten in het zonnetje ontbeten. Nog even aan Fred gesleuteld, want ik was niet tevreden over de bevestigingsbeugel van het fietsenrek. Deze heb ik even anders afgesteld.
Vandaag gingen wij naar Svaneke. Dit moest een interessante stad zijn. Nou gelukkig gingen wij nu pas en niet aan het begin van de vakantie. Anders waren wij hier wel héél erg vaak langs gereden. Svaneke heeft een leuk haventje. Het bijzondere hier is dat je vroeg in de ochtend al champagne ontbijt kan nemen en dan langs het water de zon zien opkomen.
Er zijn hier veel leuke smalle straatjes en je ziet dat Svaneke echt op het toerisme is ingespeeld. Hier zijn zeer veel glasblazerijen en kunstgalerie. Op het marktplein is ook dagelijks een kippenpoep competitie. Een vierkant met vakjes genummerd van 1 tot 100. Als de kip poept op het door jou aangegeven vakje kan je iets winnen.
Op een gegeven moment liepen wij op een pleintje. In een zaak was het heel erg druk. Ik dacht eerst een slagerij, maar daar leek het niet op, dus liep ik er naartoe. Bleek het een zuurtjes/snoep makerij te zijn. Hier kon je dus helemaal zien hoe die zuurtjes worden gedraaid en machinaal worden doorgeknipt. Uiteraard werd ook snoep uitgedeeld. Ja, dat moeten ze niet doen. Verkocht! En zo gingen wij de shop in om wat snoep te scheppen. En er was héél véél keuze. Hierna liepen wij weer verder en vlak ernaast zat een chocolaterie. Natuurlijk ook hier even binnen gekeken. En ook hier mochten wij proeven. En ook dit smaakte heerlijk en naar meer. Maar Elsa hield haar poot stijf en er werd niets gekocht. Weer even verder liepen wij door een klein straatje. Hier was een glasblazerij en die werd alleen maar door vrouwen gerund. Wel knap werk hoor en daar stond mooi spul. Wij liepen door deze shop en aan de andere kant er weer uit. En hier werden wij weer begroet door een dame met een dienblad met wat lekkers. Dit was een balletje. De kern was drop met blauwe bes smaak, daarbuiten zat karamel en daarbuiten paarse chocolade met de smaak van blauwe bes. Ook dit was weer heerlijk, maar ook hier werd niets gekocht.
Hierna zijn wij nog op zoek gegaan naar een cache bij de kerk en ook deze werd gevonden, waarna wij weer terug naar het centrum liepen. Wij zagen nog een glas bewerking winkeltje. Je mocht hier je eigen glas beplakken of op andere wijze versieren, waarna het werd bewerkt door zandstralen. We zaten een beetje op te tellen wat zo'n glas uiteindelijk ging kosten. Niet doen dus. Hierna liepen wij terug naar de parkeerplaats en zagen in de verte de vuurtoren van Svaneke. Aangezien daar ook een cache was en deze niet te ver lag, besloten wij daar ook nog even langs te gaan. De cache was ook hier snel gevonden en hierna besloten wij terug naar Nexø te gaan. Wij wilden nog even langs een klein souvenirwinkeltje aan de haven.
Daar aangekomen was het lekker stil in de shop. De eigenaar sprak goed Engels en dus ging de communicatie prima. Na wat uitleg over wat hij zoal in zijn kleine shop had, zag ik al wat. De man zei dat voor je wat koopt voor jezelf of als je het weggeeft, dan moet je het zelf hebben geproefd. Zo gezegd zo gedaan en de keuze was snel gemaakt. Het verhaal achter het drankje was ook wel bijzonder.
Toen zag ik het souvenir waar wij eigenlijk voor kwamen. Dus deze namen wij ook. Vervolgens vroeg de man of wij de trol van Bornholm kenden: Krølle Bølle. Ja, wel van gehoord. Nu verkocht hij die poppetjes in zijn shop. Echter de kunstenares die deze maakt wil eigenlijk niet dat alleen de zoon, die het bekendste is, verkocht wordt. Je moest gelijk het hele gezin als set kopen. Aangezien toch velen voor alleen de zoon komen, heeft zij er honderd gemaakt in een bepaalde kleur. Als deze honderd verkocht zijn, dan komt waarschijnlijk weer een andere, door haar zelf uitgekozen kleur. Dus wij kochten ook een trol zoon en bezitten nu ook één van de honderd exemplaren. Hierna toch echt terug naar de camping. Eerst even een soepje gegeten en daarna een drop ijsje. Elsa vond het lekker en ik heel bijzonder. Daar is ook alles mee gezegd. Bij de receptie, waar wij het ijsje kochten, ook gelijk de elektriciteit betaald.
Vandaag was dit de laatste hele dag hier op Bornholm. Morgenochtend om 06:45 uur vertrekken wij weer naar de boot, die om 08:00 uur zal vertrekken en ons weer naar het vaste Europa zal brengen. En dus moesten wij deze middag even aanpoten om alvast de cottage grotendeels aan kant te brengen en onze Fred weer in te laden. Wij hadden alles goed verdeeld en voor Elsa het wist was Fred ook al aardig snel ingepakt.
Toen alles redelijk op orde was, besloten wij, zoals bijna iedere laatste dag van de vakantie uit eten te gaan. Dit werd Sørens Værthus. En wij bestelden daar om 18:43 uur een pappas family pizza. Waarom de tijd erbij zetten? Na 45 minuten hadden wij namelijk nog steeds geen pizza en kregen andere tafels die ruim 20 minuten later dan ons hadden besteld al hun pizza's. Ons geduld raakte op en dus deed ik de eerste poging om te gaan klagen. Het meisje ging richting de keuken en kwam even terug om te vragen welke pizza het was en voor welke tafel. Ik liet keurig ons bonnetje zien en zei nogmaals duidelijk tafel 34. Zij kwam terug met de mededeling dat de pizza werd gemaakt. Toen na een kwartier een andere tafel die véél later dan ons had besteld een pizza kreeg, stoof Elsa op en liep naar de bar. Met een rood hoofd kwam zei terug. Ik weet niet wat zij daar aan de bar heeft gezegd, maar even later kwam de kok bij ons aan tafel zitten en legde uit dat er een misverstand was tussen de twee meisjes die bij de bar bestellingen opnamen. Hierdoor was onze bestelling geannuleerd. Hij vroeg of wij geld terug wilden of nog een gratis drankje. Wij kozen voor het drankje, want wij hadden inmiddels best wel honger gekregen. Terwijl wij met hem in gesprek waren werd onze pizza gebracht en bood hij nogmaals zijn excuses aan. Wij begonnen hierna zo gretig dat ik door de hete kaas gelijk met verhemelte verbrande. Uiteindelijk hebben wij de pizza opgekregen. Vraag niet hoe.
Na het eten nog even voor 100DKr (9 ltr) getankt, zodat wij de boot konden halen en in Duitsland de tank wel weer vol gooiden. De benzine is ook hier duur. Na het tanken terug naar de camping gereden om verder in te pakken en de fietsen alvast achterop onze Fred te zetten. Hierna konden wij even rustig ademhalen, de avond afgesloten met een appelcider en daarna vroeg naar bed.

Geschreven door ElsSteef