Vandaag weer vroeg opgestaan. Het was ook inmiddels bloedheet in onze cottage. Vannacht voor het eerst met het raam wagenwijd open geslapen en ingesprayd met deet. Omdat het raam zo groot open stond, konden wij de zee heel goed horen.
Gisteren hadden wij afgesproken om te gaan fietsen, echter wilden wij ook nog gaan wandelen bij Paradisbakkerne (Paradijs heuvels). Dus besloten wij om in de ochtend te gaan wandelen en de middag te gaan fietsen. Wij konden voor de wandeling kiezen tussen een route van 2,6 km en een route van 6,2 km. Natuurlijk werd dit de lange route. Eerst weer even verse broodjes gehaald voor onderweg en zo kwamen wij bij één van de parkeerplaatsen aan bij de Paradisbakkerne.
Het was weer heerlijk weer en inmiddels 21 gr toen wij begonnen te wandelen. Het was echt fantastisch gebied. Gelukkig hadden wij in het begin van de vakantie de tijdmachine genomen, want zo wisten wij ook over de grote kloven tussen de rotsen en de gespleten stenen. Het begin van de route was al prachtig. Een groot stuk water met waterlelies die in bloei stonden en zelfs een kikker op een waterlelie.
Natuurlijk gingen wij ook weer Geocachen. Wij moesten echt dwars door een naaldbomenbos om bij de cache aan te komen. Heerlijk met je korte broek en korte mouwen. Na deze te hebben gevonden, gingen wij weer verder. Wij kwamen langs prachtige rotsformaties en stonden op mooie uitkijkplekken. Op een gegeven moment kwamen wij op een open vlakte met allemaal heide en rotsen. Een prachtige plek om te lunchen. Na de lunch zaten wij even onszelf te checken op teken. Elsa zag er eentje in haar been. Helaas de tekentang niet bij ons, dus spraken wij af dat aan te pakken zodra we bij de cottage waren. Elsa trok rond de teek haar huid strak toen wij zagen dat de teek begon te bewegen en uit eigen beweging vertrok uit het been. Dus gauw vastgepakt en vernietigd.
Hierna weer verder gewandeld. Elsa wordt soms gek van mij als ik weer eens bij (gedroogde) dierlijke faces kniel, waarvan ik zeker weet dat het niet van een hond is, en het dan oppak en open breek om te zien waaruit het bestaat. Zo ook dit keer. Ik kon niet zien van wat voor dier het was. Toen wij even later tussen de rotsen schapen zagen lopen, viel het kwartje.
Even later kwamen wij op een rots met daarop een grote berg opgestapelde stenen met een bordje ernaast waarop stond "middelpunt". Dus wij "middelpunt van wat?" Wij weten het nu nog niet. Na weer een stuk wandelen kwamen wij dan bij de Rokkestenen (wiebelende steen). Na even te hebben geprobeerd om enige beweging in het rotsblok te krijgen, gingen wij weer verder en zo kwamen wij weer bij de parkeerplaats aan. Allebei zeer verhit. Het was inmiddels bloedheet geworden. Wij besloten terug naar de camping te rijden. Ik had er aardig de vaart in, toen ik plotseling links uit het hoge gras een vrouwtjes eend de weg op zag lopen. Ik remde wat af, maar dit werd bijna een noodstop, want achter deze eend kwamen tien jonge eendjes uit het hoge gras gewandeld. Dat ging net goed en gelukkig reed er niks achter mij.
Bij de cottage hebben wij een soepje opgezet. Ondertussen ging ik even naar het toilet voor een kleine boodschap. Ik zag ineens een zwart puntje op mijn zak. Jawel ... mijn zak. Bleek ik uitgerekend dáár een teek te hebben. Elsa lag in een deuk van het lachen. Zij kwam gewoon niet meer bij. Daar kwam de tekentang weer en met een twist haalde ik hem eruit. Elsa wilde veel te graag de teek eruit halen, maar op die plek vertrouw ik haar niet met die tekentang. En daarna natuurlijk weer desinfecteren.
Na het soepje even lekker buiten in het zonnetje gezeten. Elsa is vervolgens gaan uitzoeken hoe wij zouden gaan fietsen. Het zou een klein ritje worden. Wij gingen sowieso naar de cache bij het kruispunt van N 55°00.000 - E 015°00.000
Vervolgens weer de fietstassen ingepakt, fietsbroeken aan en op de fiets onderweg. Wij zijn ook weer naar de bunker gereden waar wij eerst de cache niet konden vinden. Ditmaal lag de cache er wel. Terwijl ik daar bij de fietsen stond, voelde en zag ik alweer een teek over mijn been lopen. Deze gauw verwijderd. Hierna weer verder gefietst. Wij kwamen op een lokatie met veel lage bossages en ik ben daar doorheen gelopen, maar kon de cache niet vinden. Ik ben toen terug naar de fietsen gelopen. En daar zag ik, terwijl ik met Elsa stond te praten twee teken over mijn been lopen en eentje op mijn schoen. Dit was toch wel het moment dat wij de bijna lege spuitbus met Deet op onze benen en schoenen leegspoten.
Uiteindelijk kwamen wij bij het kruispunt aan. Wel super om N 55°00.000 - E 015°00.000 op je GPS te zien staan. Terwijl Elsa foto's stond te maken zei ik tegen haar "kijk eens achter je". Ze zei "nee, er staat zeker een schaap achter me". Bleek dat er vlak achter haar ineens twee schapen stonden. Hierna zijn wij nog even naar de oude watermolen gelopen die daar vlakbij was, maar zonder water is zo'n watermolen ook maar een rad wat stilstaat.
Hierna besloten wij terug te rijden. We kwamen langs een golfbaan. Dat was echt hilarisch om te zien. Het enige groene was het kunstgras rond de holes en voor de rest was het gras niet groen maar gewoon droog geel gras. Eigenlijk best een triest gezicht. Ik heb het wel gefilmd, maar ben gewoon vergeten om het te fotograferen.
Onderweg terug besloten wij dat wij bij de visrokerij (waar wij gisteren gegegeten hadden) nog een gerookte vis gingen halen voor bij het avondeten. Nadat wij deze hadden opgehaald, zijn wij naar de camping gereden en hebben weer eerst met een koude Cola buiten gezeten, maar toen het frisser werd maar binnen gaan zitten. Terwijl wij het eten inmiddels al hadden opgezet.
Na het eten weer relaxen. Wat wij morgen gaan doen, dat weten wij nog niet precies, maar wel lekker rustig aan.

Geschreven door ElsSteef