Vanochtend rustig aan gedaan. Ik nam het gebruikelijke kwark-cruesli en nu maar een vitamine drankje en een glas sinaasappelsap. Elsa daarentegen nam een wat lichtere maaltijd. Twee sneetjes brood en een eitje en wat sap. Dit zou later gevolgens kunnen hebben. Maar dat wisten we toen nog niet.
We besloten om de cache-route "folge dem Schrei der eule" te gaan rijden. Er stond namelijk in de beschrijving dat het met de fiets te doen was.
We parkeerden onze auto op een plek aan het begin van de route en gingen op weg. De route begon gelijk met een klim van 8%. En dit was maar het begin. We hebben hele stukken heerlijk kunnen fietsen, maar er ware n ook stukken waar je toch echt beter kon gaan wandelen. Het grootste gedeelte werd dan ook in de lichtste versnelling gereden. Op een gegeven moment kwam dan ook de man met de mega hamer bij Elsa. Te weinig gegeten en gedronken en dus even bijtanken. Hierna weer rustig verder. In dit bos hadden de zwijnen behoorlijk huisgehouden.
Tijdens het cachen haalde ik een doosje onder een steen vandaan en daar lag een geel-zwarte Salamander. De Vuursalamander. Ik dacht eerst dat het een speelgoeddiertje was, want het bewoog niet. Nadat ik het heel even met een klein takje had aangeraakt op het pootje bleek het dier echt te zijn. Het bewoog.
Het diertje maar veilig laten zitten en afgedekt.
Na een paar hele flinke stijgers en snelle afdalingen kwamen we weer terug bij onze auto. Maar 17 km gedaan vandaag, maar het zat goed in de benen.
We hadden geen zin om te koken, dus besloten we maar wat te gaan halen bij de gele M in Meschede. En hierna weer naar ons huisje. Fietskleding uit en lekker wat makkelijks aan. Hierna loggen op de bank met een bak koffie en een stroopwafel. Op de camping is het weer wat drukker met caravans en campers.

Geschreven door ElsSteef