Gisteravond gingen wij naar bed. Elsa lag er al en lag al snel te slapen. Ik wilde net naar bed gaan, toen ik bij de buren een baby hoorde huilen. Ik dacht " oh nee hè, dit wordt zo'n nacht". Maar het ging anders. Wat een heerlijke nacht was dit. Super geslapen. Wel drijfnat wakker, maar wij hebben de nacht goed doorbracht. Zelfs ik heb bijna heel de nacht doorgeslapen. Maar twee keer even wakker geworden.
Wij werden omstreeks 07:45 uur wakker. Hierna hebben wij ons even opgefrist. Hierna de tassen naar de bolide gebracht en vervolgens naar de eetzaal gelopen die in het hoofdgebouw zat. Wij sliepen namelijk in gebouw 3 op de eerste verdieping. Dat is achterin het terrein. De eetzaal leek meer op een grote kantine. Er was wel veel keuze. Wij hebben even rustig ontbeten. Geen haast, hoewel wij om 10:00 uur moesten uitchecken. Buiten was het overigens al weer aardig warm en het zonnetje scheen lekker.
Na het ontbijt hebben wij uitgecheckt en hierna reden wij om 09:25 uur weg. In een hele koele bolide, want deze stond heerlijk in de schaduw. De bedoeling was dat wij na twee uur een pauze gingen nemen, maar al rijdend zag ik dat wij die twee uur niet ging halen met de tank die wij hadden, dus namen wij na 20 minuten een snelle pitstop om de tank vol te gooien en een fles koude cola te halen. Dit was al bij Bühleck Nord. Hierna gingen wij snel weer verder.
Ik geniet steeds weer als ik in Duitsland rij. Als wij op de autobahn over een brug rijden, dan kijk ik altijd het dal in. Prachtig die natuur en al dat groen. Ik zeg dan altijd tegen Elsa: "En daarom hou ik zo van dit land. Dit is toch prachtig? Moet je kijken wat een uitzicht." En zo reden wij verder over de autobahn. Mijn rechtervoet had dat ook in de gaten, want steeds zag ik op de teller dat de wijzer weer boven de 140 km/u stond. En ik wilde vandaag niet hard rijden. En ja soms reden wij ook 160+. Onze bolide Fred heeft daar geen moeite mee. En dan nog vanuit het niets zit er ineens een vette bak van een Duits merk in je achteruitkijkspiegel. Dus dan opzij en weg is ie.
Omstreeks 11:30 hielden wij pauze bij Hűnxe Ost op de A3. Gelijk ook nog maar even voltanken voor Duitse prijzen. Wij hebben even een broodje gehaald bij het restaurant aldaar. In het restaurant voelde ik mij ineens duizelig. Even verderop bij de bolide hadden wij een tafeltje gevonden en gingen wij eten. Wij zaten even te eten en op een gegeven moment kon ik niet eens het broodje normaal vasthouden. Mijn handen begonnen helemaal te trillen. Ik dacht misschien iets van suiker tekort of cafeïne tekort en ben even naar de bolide gelopen om de colafles uit de koeltas te halen. Na wat cola en het broodje ging het iets beter. Na ongeveer drie kwartier pauze gingen wij op weg voor het laatste stukje.
En zo reden wij omstreeks 12:45 uur de grens over en reden wij weer Nederland binnen. Wat een verschil van manier van rijden hier weer zeg. Waarom kunnen ze in Duitsland en hard rijden en normaal met respect rijden. Wat een verschrikkelijke rijstijl hebben Nederlanders eigenlijk. Ik moest overigens wel weer erg wennen aan de snelheid. En ik snap ook niet waarom op zondag een spitstrook moet worden open gesteld om er vervolgens voor te zorgen dat de snelheid van 120/130 naar 100 wordt gebracht.
Om 14:00 uur reden wij weer bij mijn dorp de straat in. En na 15 dagen en 3891 km kwam er een einde aan deze vakantie. Ja, het was een (emotionele) zware vakantie. Ja, wij zijn weer aan vakantie toe. Nee, dit hadden wij niet willen missen. Dit was een hele bijzondere ervaring en zal in ons geheugen gegrift blijven staan.

Thuis eerst een eigen bak koffie gedronken uit het bonen apparaat. Overigens was het huis beneden heerlijk koel. Boven in de slaapkamer is de grote ventilator weer tevoorschijn gehaald en op volle toeren aangezet om de kamer te verkoelen.
Hierna weer de bolide uitgeladen. Overal kwamen bonnetjes vandaan. En dan maar de was uitgezocht en gelijk een paar wassen draaien. Elsa zei dat zij even ging douchen. Ik bleef beneden en zat even bij te komen op de bank. Ik dacht wat blijft zij lang boven. Bleek dat ze boven op bed was gaan liggen en gaan slapen. Uitgeteld.
Wij hadden nog een zak wokmaaltijd van de vakantie over, dus die hebben wij later op de dag maar opgewokt en gegeten. Hierna zijn wij helemaal uitgeteld op de bank gaan zitten. Benieuwd of wij thuis weer kunnen slapen. Wel mijn eigen kussen hier. En heerlijk om weer tv te kijken zonder nasynchronisatie.
Morgen weer gewoon tot de orde van de dag.

Geschreven door ElsSteef