Gisteravond zouden wij vroeg naar bed gaan. Echter het liep even anders. Elsa ging nog even douchen. Komt ze even later uit de douche met de vraag of ik onder haar oksel wilde kijken, want volgens haar zat daar een teek. Dus ik kijken en ja hoor... een teek. Waar had ik ook alweer de tekenset ingepakt. Gelukkig zat deze in de overnachtings-rugzak. Aan gezien de verlichting echt waardeloos was in de cottage, had ik ook maar gelijk het hoofdlampje uit de rugzak gehaald. Met een twist had ik deze kleine rakker te pakken. Elsa blij en wij konden naar bed. Echter ze lag er nog maar net in of ze vroeg of ik op haar bil wilde kijken, want ze voelde daar iets wat er voorheen niet zat. Dus ik weer met het hoofdlampje kijken. Ja hoor, weer eentje. Weer een teek! Daar gingen wij weer. Dit was wel een aparte. Ik zag dat ik hem niet in één keer goed vast had en liet hem even vieren. Schoot hij dus los uit haar bil en wilde weglopen. Kon ik hem zo pakken. Hierna maar besloten om even een grondige check te doen. En wederom werd een teek gevonden op een plek wat mij deed herinneren aan een aflevering van dr. House. Ook deze werd er voorzichtig uit gehaald. Ik word er steeds beter in.
Hierna konden wij eindelijk gaan slapen. Althans Elsa viel als een blok in slaap en ik deed mijn best om te gaan slapen, want er stond een zware rit voor de boeg. Om 05:30 uur zouden wij opstaan. De wekkers waren allemaal gezet. Echter zoals altijd was ik weer ruim voor de wekker wakker en had geen zin meer om mij om te draaien. Dus ben ik eruit gegaan en heb snel nog even gedoucht. Hierdoor werd Elsa wakker. Om het kort te houden... ochtendhumeurtje.
Samen hebben wij even ontbeten en daarna is Elsa met het laatste stuk van het schoonmaken van de cottage bezig geweest en heb ik de rest van onze spullen ingepakt en bij Fred ingeladen. Alles paste weer gelukkig.
Om 06:20 uur reden wij de camping af en om 07:00 uur waren wij bij de haven aan de andere kant van het eiland om in te checken en aan te sluiten in de rij. Gelukkig was het wel met borden aangegeven, want onze vriend TomTom liet ons naar een andere havengebied rijden. Ongeveer een half uur later mochten wij de boot oprijden. Onze Fred stond lekker ruim geparkeerd op het derde deck. Gelukkig stonden wij ook dicht bij een deur om naar boven te kunnen en zo kwam het dat wij voor de bootreis een keer goede zitplaatsen hadden. Wij hadden namelijk bij vorige bootreizen al gemerkt dat sommigen wel erg gehaast naar boven gingen. Ja, om een plek te vinden. Wij zaten net of de speaker riep om met het vriendelijke doch dringende verzoek om geen plaatsen bezet te houden met tassen of te gaan liggen. Het was ditmaal erg druk met passagiers op de boot. Wij waren dat niet van plan, want de tassen lagen gewoon in het raamkozijn. Om 07:57 uur vertrok de boot. Elsa pakte haar super puzzelboek en aan haar had je geen kind meer. Ik ben maar even voor ons een bak koffie gaan halen. Althans... voor mij koffie en voor Elsa een cappuccino. En natuurlijk het bonnetje bewaren voor de refill wat later. Hierna ook in de stoel gaan zitten en getracht te slapen, zodat ik wat uitgeruster kon gaan rijden. Ik heb gelukkig heel even geslapen. Wij hebben ook nog wat gegeten. Ik een oud pizzabroodje van gisteren van de Lidl en Elsa een vers broodje Zalm uit het restaurant. En even later namen wij ook onze refill koffie. Onderweg zagen wij midden op zee een mega groot windmolenpark in aanbouw. Er stonden al een flink aantal molens, maar zo te zien kwamen er nog een hoop bij. Wel raar, want deze hadden wij niet op de heenreis gezien. Wij zijn ook nog even buiten op het deck gaan staan voor frisse lucht.
Uiteindelijk was er weer land in zicht en draaide even later de boot, om achteruit "in te parkeren". Dit was omstreeks 11:11 uur, want wij zaten al in de bolide te wachten en zagen dit tijdstip op de radio. Dit tijdstip heeft wel een bijzondere betekenis.
Om 11:20 uur reden wij van de boot af en reden wij Duitsland weer binnen. De reis ging verder.
Zo rustig en relaxed wij over de wegen van Bornholm konden rijden, zo scherp moest je hier in Duitsland weer zijn. Alles scheurt met 150+ langs je voorbij. Het werd voor ons even spannend, want wij wilden natuurlijk pas weer tanken in Duitsland. Echter wij hadden eentje overgeslagen en niet wetende dat de volgende héél erg lang op zich liet wachten. Wij reden bijna op onze reserve, toen wij ivm wegwerkzaamheden van de snelweg af moesten. En laat nou daar net een tankstation zitten, dus konden wij volgooien. Overigens had ik kennelijk mijn diensttelefoon gekoppeld aan de carkit, want ik werd gebeld door een collega uit Pijnacker en de telefoon nam automatisch op. Tja, toch even vriendelijk te woord gestaan en gezegd dat ik op de autobahn van Duitsland reed.
Na het tanken ging het weer snel verder. Gelukkig doet de airco het prima, want het was bloedheet buiten. Na twee en een half uur rijden, besloten wij even een goede pauze te houden en een zogenaamde pitstop te maken. Nadat wij het kleine kamertje hadden bezocht, natuurlijk de handen gewassen, en daarna een broodje kaas hadden gekocht, besloten wij even op een bankje rustig te gaan eten. Zo gezegd, zo gedaan. Terwijl wij zaten te eten keken wij even of er nog een cache lag. Bleek dat wij op de heenreis aan de andere kant van de snelweg een cache hadden gevonden. En nu lag aan deze kant ook eentje. Dus wij liepen naar de lokatie. En de cache was op dezelfde wijze verstopt als die van de overkant. Terwijl Elsa zat te loggen, maakte ik nog een foto van een voertuig op de parkeerplaats die onder handen was genomen. Later op de dag heb ik, naar het idee van Elsa, deze foto naar enkele personen gestuurd en gezegd dat Fred te grazen was genomen. Wij hadden de grootste lol daarom.
Na de cache ging de reis weer verder. Het is best raar, maar als ik dicht bij het eindpunt kom, dan ben ik ineens kapot tijdens het rijden.
Omstreeks 16:40 uur kwamen wij dan in Bispingen aan. De Airbnb is een oude boerderij uit 1740 vlakbij het centrum. Wij werden vriendelijk begroet door goed Engels sprekende verhuurders die ons de kleine badkamer lieten zien, maar alles was aanwezig. En tevens de slaapkamer met twee aparte bedden, twee stoelen, een bureautje, tv, gratis wifi en waterkoker. Na de rondleiding vroegen wij waar wij wat konden gaan eten. Vlakbij dit dorp ligt de Lünebergerheide en een park van Center Parcs dus is het hier heel toeristisch ingesteld. Heel veel verschillende restaurants. Ga dan maar kiezen. Echter werd ons het restaurant "Ole Doens" aangeraden. En dat was niets teveel gezegd. Het eten was zeer goed. Ik heb er ook nog een alcoholvrije Krombacher gedronken en wij namen samen een ijsje toe. Elsa een lady ijsje en ik iets met veel chocolade en slagroom.
Aangezien het nog heerlijk warm weer was, besloten wij nog te gaan wandelen en ach ja twee caches te zoeken. Eentje zat bij een KTM fietsenwinkel en de andere in een plaatselijk park. Maar wij vonden het gewoon een klein bos.
Hierna terug naar onze airbnb plek gelopen en zoals elke avond lekker gerelaxed.
Morgen een langere rit voor de boeg, ongeveer 5 uur, maar wij hebben besloten het rustig aan te doen en wat vaker pauzes te nemen.

Geschreven door ElsSteef