Kedekedeng kedekedang met de trein

Duitsland, Offenburg

Het regent vandaag. Wij gaan vandaag met de trein naar Offenburg. Deze trein rijdt hier om het uur, dus rustig aan doen vandaag. Echter door een kleine miscommunicatie dacht Elsa dat ik snel weg wilde en ging zich haasten. Pakte snel haar rugtas en zei dat we moesten gaan. Wij waren net de poort van de camping uit, toen ik op mijn horloge keek. Nog maar 15 minuten? Dat was veel te kort gezien de afstand die wij nog moesten lopen. Dat konden wij nooit halen naar het station. Dus liepen wij weer terug naar de cabin en even rust. Tijd zat voor de volgende trein. Om 11:00 uur liepen wij naar het stationnetje van Steinach. Geen kaartje kopen, want wij reizen gratis met de toeristenkaart. Op tijd kwam de (diesel)trein het station binnen rijden. Hij moest er om 11:36 uur zijn en kwam 11:35 uur aan. NS letten wij even op, dacht ik gelijk. In de trein een plekje opgezocht. Helaas achteruit rijden. De trein zag er schoon uit en mooie bekleding. Voor fietsen is een speciale plek, waar je de fiets met een gordel kan vastzetten. Binnen een half uurtje zaten wij Offenburg. Vanaf het station was het een klein stukje lopen naar het centrum. Wij gaan het nu even niet over het cachen hebben. Dat was waardeloos hier.
De regen maakte het ook niet veel aangenamer om hier te lopen. Wij hadden er iets meer van verwacht. Elsa zat maar te zeuren dat ze een Schwarzwalder Kirschtorte moest hebben hebben gegeten, anders gingen wij niet verder. Dus dan maar op zoek naar een koffiehuis, restaurant of bakkerij. Wel zag ik dat ze bij een soort V&D een restaurant hadden, dus gingen wij binnen kijken. Allerlei taarten, maar geen Schwarzwalder Kirschtorte. Ach ... nu wij er toch waren, dan maar even gebruik maken van het toilet.
Ondertussen was de temperatuur aardig gedaald buiten en regende het ook lekker door. Bij een terrasje verderop zijn we maar gaan zitten. De ober kwam en wij bestelden twee koffie en Elsa vroeg of zij Schwarzwalder Kirschtorte hadden. Gelukkig was dit het geval en zo gebeurde het dat wij even later zaten te genieten van een heerlijke Schwarzwalder Kirschtorte.
Na deze heerlijke taart besloten we om weer terug te gaan naar het station. Inmidels waren wij al aardig nat geregend. Ons perron was makkelijk gevonden. En wederom was de trein weer ruim op tijd en hadden wij wederom een mooi plaatsje in de trein. Ditmaal wel vooruit rijdend. Weer terug bij het station van Steinach besloten we via een andere weg naar de camping terug te lopen. Je staat hier in Duitsland toch wel steeds versteld wat voor mooie huizen hier staan. Op de camping besloot ik voor ons een eitje te bakken. Even voor de duidelijkheid... de cabin heeft geen afzuigkap en ik had de ramen niet open gezet en ja hoor... het rookalarm ging af. Dus gauw ramen en deur open en waaieren. Gelukkig ging ie uit.
Na het eten ben ik al begonnen met de auto in te pakken voor de terugreis. Aan al het leuke en goede komt een eind en zo ook aan onze vakantie. Het inpakken ging redelijk snel en ik hoef morgen alleen nog maar de spullen op de achterbank te gooien en de fietsen achterop te zetten. Wij hopen morgenochtend om 08:00 uur het park af te rijden. Trevor, die hier overigens nog tot begin november zit, gaf aan dat als hij er nog niet was, wij de sleutel op tafel moesten leggen en konden vertrekken. Maar benadrukte hij stellig... vergeet vooral de sleutel niet achter te laten.
En toen kwam het moment dat wij uit eten gingen. Standaard laatste avond van de vakantie. Wij zouden naar een Duits restaurant in het dorp gaan. Hebben we de wagen geparkeerd, gaat Elsa bij de ingang kijken, blijkt hij gewoon een rustdag te hebben. Kun jij je dag voorstellen. Zaterdagavond en dan een rustdag. Dus op zoek naar een ander restaurant. Van Trevor hadden wij gehoord dat de Italiaan Da Franco ook goed was.
Dus zijn wij daarheen gereden. Een heel klein restaurant, met maar tien tafels. Veel van de tafels waren gereserveerd, maar er was nog plaats voor ons.
Het sjieke voorgerecht en hoofdgerecht was snel op tafel, echter in de tussenijd was het drukker geworden. Hierdoor moesten wij wel lang wachten op onze geliefde dessert. Tiramisu. Hierna was het afrekenen en terug naar de camping om nog wat in de auto te gooien.
Vanavond vroeg naar bed en morgen gezond en vlot weer op.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.