Wat was het koud zeg vannacht. En ja, wij slapen met het slaapkamerraam wagenwijd open voor frisse lucht in ons kleine kamertje, anders sta ik elke ochtend met hoofdpijn op.
Om iets voor 09:00 uur stonden wij op. Wij hadden niet echt plannen voor vandaag. Wat zullen wij nu eens gaan doen. Het werd een fietstochtje richting Zell am Harmersbach. Daar zit een winkel die Jack Wolfskin kleding verkoopt. Mijn favo merkkleding. En als wij daar dan toch waren dan gingen we daar ook onze lunch nuttigen en weer terug rijden. Het was nog een beetje fris en de zon liet zich af en toe zien. Wij waagden het erop. Onze fietstassen waren leeg, want je weet nooit wat je tegenkomt in die zaak. Onderweg kwamen wij nog wat caches tegen, dus die pikten wij gelijk mee.
In het stadje kwamen wij omstreeks 11:00 uur aan. Bleek dat de winkel waar wij voor kwamen pas op 15:00 uur open ging. Wie verzint zoiets? Dus wij besloten even door het stadje te wandelen over de Hauptstrasse. Toen wij aan het eind van de Hauptstrasse terug wilden gaan, stonden wij stil voor een winkeltje met allemaal messen. Elsa zag mij kwijlend voor de etalage staan en zei dat dit echt weer een speelgoedwinkel voor mannen is. Ik zag een paar mooie liggen en Elsa zei dat we wel even naar binnen gingen om te kijken. Dus fietsen op slot en de "speelgoedwinkel" in. Ik zag een mooi veiligheidsmes zoals dat hier genoemd wordt. Eigenlijk zag ik er nog wel meer, maar deze wilde ik wel graag. Dat zag Elsa en zij zei dat ik deze wel van haar kreeg. Wat lief. De verkoopster adviseerde mij dat het in Duitsland verboden is om dit soort messen zichtbaar bij je te dragen of in de auto in de middenconsole te leggen. Eigenlijk hetzelfde als in Nederland. Maar ze verkopen wel kleine pepperspraybusjes voor dames.
De verkoopster gaf mij een speciaal doosje gratis erbij om het erin te vervoeren.
Na deze aankoop liepen wij de Hauptstrasse weer terug. Wij zagen een klein restaurant en besloten dat wij daar iets gingen eten. Wij namen allebei een wrap en een glaasje fris. De wraps waren echt mega gevuld en heerlijk. Hierna namen wij nog een koffie. Althans ik nam een gewone koffie en Elsa een cappuccino.
Na deze pauze liepen we naar de overkant. Daar zat een shop, genaamd Camping und Freizeit Kuhn. Aan de etalage te zien was er Jack Wolfskin, maar ook andere goede outdoor merken. Maar wat vooral de aandacht trok was toch wel het grote bord waarop stond dat 2e artikel halve prijs was. Uiteindelijk liepen we met vesten van o.a. Regatta, CMP en McKinley naar buiten. Het had ook niet meer moeten zijn, want de fietstassen zaten allebei vol. Ja, en dan is de buit binnen en wat doe je dan? Juist... even op de GPS kijken of ergens nog wat caches liggen. En zo gebeurde het dat we nog wat verder zijn doorgereden. Hierbij reden we langs het (enkel)spoor van de boemeltrein en kwamen we bij een heel klein kerkje. Daarna reden we nog een stukje door naar het plaatsje Oberharmersbach waar bij een oude molen ook nog een cache lag. Wij zagen dat de lucht iets ging betrekken en we moesten toch wel een stuk terug rijden. Dus gingen wij weer op huis aan. Gewoon op de GPS het blauwe lijntje terug volgen. Net als de broodkruimels uit Hans en Grietje. Net buiten de stad zagen we een reuzenbank staan. Elsa is er als klein duimpje opgeklommen.
Onderweg terug zagen we nog een cache voorbij komen, dus die pikten we ook even mee. Hiervoor moesten we even een parkje inrijden. Ondertussen was het 15:00 geweest. De winkel met Jack Wolfskin kleding zou nu wel open zijn. Toch nog even langs rijden om te kijken. Maar helaas niks voor mijn gading. Hierna weer het blauwe lijntje volgen, maar dat ging niet helemaal goed en Elsa, die achter reed zei het nog tegen me dat we aan de verkeerde kant van de autoweg reden. Dus op een gegeven moment moesten we toch echt de autoweg oversteken. Dit is zonder gevaar voor eigen leven gelukt en we konden de rit weer voortzetten. We reden het dorp Steinach binnen en bij Elsa ging het kaarsje uit. We kwamen dan ook met een slakkengangetje bij de cabin op de camping aan en Elsa kon de fiets niet meer op de normale manier afstappen. Even helpen dus. Uiteindelijk gaf de dagteller 32km aan.
Hierna even omkleden en een koude cola tot ons genomen. We hadden geen zin om te koken vandaag, dus hebben we maar wat gehaald. Na het eten natuurlijk spijt dat we dat gedaan hebben.
In de avond besloten we dat we onze laatste dag een keer met de trein gaan. We mogen immers gratis met openbaar vervoer.
Hierna weer onderuit op de bank filmpje kieken.

Geschreven door ElsSteef