Vanochtend iets te laat opgestaan voor ons doen. Dus dan maar even opschieten. Even snel een ontbijtje en een vitaminedrankje. Brood smeren voor de wandeltocht en onze tassen inpakken. Genoeg water bij ons en nog wat koekjes. Het was trouwens nog best fris buiten. Het werd dus het Bahnerlebnispfad in Triberg. De bolide werd op een gratis parkeerplaats geparkeerd. Honderd meter verder was het treinstation en had je gelijk betaald parkeren. Recht voor onze bolide stond een monument. En laat nu daarachter een cache verstopt zitten. Toeval? Ja, eigenlijk wel. Wij moesten trouwens wel bij het station zijn, want daar begon onze route. In deze route zitten natuurlijk ook geocaches verwerkt. En de route bestond uit stations.
De route begon eerst makkelijk langs het spoor, maar al gauw ging het bergopwaarts. En nee, niet geleidelijk, maar gelijk een kuitenbijter. Bij station 3 hadden wij al weer een leuke bezichtiging. Hier was de grootste koekoeksklok ter wereld. Het leuke was dat wij daar precies om 12:00 uur waren en de koekoek tevoorschijn kwam.
Na deze stop gingen wij verder. Laten we het zo zeggen... wij kennen natuurlijk de haarspeldbochten voor auto's, maar dit pad met haarspeldbochten voor de wandelaar was behoorlijk zwaar. Er leek geen einde aan te komen en wij bleven stijgen. Ik vroeg nog aan Elsa wat nou zo leuk was aan onze hobby Geocaching. Elsa antwoorde vervolgens: "omdat je dan op plekken komt waar je NOOIT zou komen of gaan lopen". Juist ja, dat was het. Boven aangekomen kwamen wij bij weer een stationnetje. Vol in de zon en met mooi uitzicht. Hier hebben wij even op een bankje gezeten en een broodje tot ons genomen. Even bijtanken dus.
Na deze pauze ging het even bergafwaarts. Even maar, want al gauw gingen wij weer omhoog. Even later kwamen wij bij een zijpad. Dit pad leidde naar het zogenaamde "Vierbahnenblick". Een leuk uitkijkplatform. Wij stonden aan het eind van het platform dan ook op een rooster, waardoor je ook onder je, de afgrond in kon kijken. Na even te hebben rondgekeken, wandelden wij weer een stukje verder. Op een gegeven moment zagen wij een kastje. Ik dacht je mag er niet aankomen, maar Elsa opende het deurtje en bleek er een ouderwetse telefoon in te zitten, waarmee men vroeger bij de diverse trein controleposten met elkaar communiceerden en controleerden of men op zijn post aanwezig was. Nu kon je gewoon met de telefoon spelen en de bellen ernaast deden het dan ook. Na deze spielerei liepen wij door een tunneltje en gingen wij weer steil omhoog. Na weer een paar honderd meter klimmen kwamen wij bij een ander uitkijkpunt. Ook wel het "Oberer Dreibanenblick" genoemd. Ook hier weer een mooi uitkijkplatform. Hier weer even op een bankje een pauze genomen. Uiteindelijk kwamen wij bij station 9 aan. Hier besloten wij de route af te breken, want wij wilden nog naar de grootste waterval van Duitsland.
En zo gingen wij weer terug onze bolide. Dankzij de GPS, waarop wij de parkeerplaats gemarked hadden, waren wij weer snel terug. Het was wel een flinke afdaling die je goed in je kuiten en knieën voelden.
Hierna even naar de Lidl gereden voor boodschappen voor het eten van vanavond. Bloemkooltje met aardappelen, gebakken champignons en een vegaburger. Na de boodschappen naar de waterval van Triberg gereden. De auto werd in een parkeergarage geparkeerd. Voor de entree van de waterval moest betaald worden. Wij hadden een toeristenkaart van de camping en dus kregen wij korting. Nu kan je in dat park kiezen voor de lange makkelijke of de kortere moeilijke steile weg. Natuurlijk kozen wij voor de kortste weg. De waterval was mooi, maar niet zo bijzonder als de waterval in Noorwegen vorig jaar.
Na het bekijken van de waterval, beloten wij nog even door de stad te gaan lopen. Overal waar je keek koekoeksklokwinkels. Het leek hier wel een regelrechte koekoeksklok mafia.
Voor wij weer naar de parkeergarage liepen, zagen wij een ijswinkel. En ja, wij hadden trek. Dus namen wij een coup. Elsa nam een mokka-ijsje en ik natuurlijk een Tiramisu-ijsje. Met slagroom natuurlijk. Nee, lijnen lukt niet op vakantie. Na het betalen van € 3,=, konden wij weer de garage uitrijden en terug naar de camping rijden. Onderweg kwamen wij nog wel in een file terecht. Het was bij een wegopbreking en volgens mij snapten die verkeersregelaars er geen moer van hoe zij verkeer moesten regelen.
Op de camping eindelijk de schoenen uit en uitblazen op de veranda met een koude cola (voor de cafeïne en de suikers) en daarna een flinke pot anijs-muntthee. Het was ook best al laat, dus begonnen wij gelijk aan het eten. Ik mocht van Elsa niets doen, dus ging ik alvast weer aan deze blog werken. Goed verdeeld zou ik zeggen. Het eten was echt weer heerlijk. Alleen was Elsa niet blij toen ik zei dat alles smaakte als je honger hebt.
Na het eten relaxen. En dat hield in.... jawel, wederom een (goede) filmavond.
Na de film besloten wij dat we morgen naar het park met alle zintuigen in Gutach gaan. Een park waar je op blote voeten doorheen loopt.
Op tijd naar bed dus.

Geschreven door ElsSteef