Gisteravond laat ben ik er nog even uit geweest om naar het fraaie schouwspel van de vele bliksems te kijken. Hierna brak even noodweer uit, waarbij het leek of er hagelstenen naar beneden kwamen, maar dit bleken de gewone regendruppels te zijn die zo veel lawaai maakten op het dak van ons huisje. Doordat Elsa totaal (nog steeds) niet lekker is, komt van slapen weinig terecht. Vanochtend werden wij al weer vroeg gewekt door de new kids on the block achter ons. Voor mij een teken om er ook uit te gaan. 07:55 uur. Tijdens mijn solo ontbijtje ging ik eerst maar uitzoeken wat ik moet halen, maar dat staat weer niet in zo'n ANWB Extra boekje "Taalgids Italiaans".
Om 09:00 uur was de info-receptie open en ben ik daar maar op de fiets heen gegaan om te vragen wat ik moest halen tegen diarree. De apotheek wist ik wel te vinden van ons vorige bezoek in het dorp. Toen had ik het grote groene kruis al zien hangen. Om in het dorp te komen moest ik wel eerst weer die lange steile heuvel van 7% oprijden. Bij de apotheek was het niet druk en werd ik gelijk geholpen door een jongedame, die gelukkig een beetje Engels sprak. Overigens kon ik mij ook zo wel verstaanbaar maken, want het woord diarree klinkt bijna hetzelfde als het Italiaanse diarrea. Ik kreeg een medicijn mee en kon weer terug fietsen. Terwijl ik mijn fiets van het slot aan het halen was, stond daar gelijk de broer van Idi Amin met al zijn nep prullaria naast mij en of ik fietslampjes bij hem wilde kopen. "Vriend .... verkeerd moment, verkeerd tijdstip". Dus vertelde ik hem "to f*ck off". Een zin die iedere onnozele begrijpt en dat deed hij zeker en na mijn (niet al te vriendelijke) blik helemaal. Hierna begon ik aan de tocht terug naar de camping. Na eerst het klimmen, mocht ik nu gelukkig afdalen. En dat ging een stuk prettiger. Of de flitspaal onderweg mij geregistreerd heeft, weet ik niet. Wel was ik benieuwd of mijn remmen beneden bij de rotonde het zouden gaan doen. Deze lieten mij natuurlijk (gelukkig) niet in de steek en dus kwam ik weer op de camping bij ons huisje aan. Elsa was blij dat de pillen er waren, die overigens netjes door de jongedame als cadeautje waren ingepakt, en heeft gelijk na het eten van één broodje twee pillen ingenomen. Ze mag er over heel de dag 6 hebben. En nu maar wachten op het resultaat. Ondertussen zat ik weer aan een bakkie koffie mensen te bekijken.
Aangezien ik toch maar voor mij uit zat te staren met mijn tablet voor me, ben ik maar even naar de site "omaweetraad" gegaan. Even kijken of die nog wat huis, tuin en keuken middeltjes heeft tegen diarree. Zo kwam ik gekookte Cola drinken, wit brood, bananen en chocolade eten tegen. Onder het mom van niet geschoten altijd mis heb ik maar even wat boodschappen gehaald. Na de boodschappen even een glas Cola gekookt voor Elsa. Ik ben benieuwd of het gaat werken. De pillen doen nog niks. Het weer is ook niet bevorderlijk voor haar. De temperatuur is weer rond de 30 graden. Ook nam Elsa een banaan.Terwijl ik zit te tikken, zie ik dat een gezin schuin tegenover ons hun tent inpakt en hopelijk weg gaat. Geloof me, ik heb niks tegen kleine kinderen, maar deze jankten en krijsten constant als zij hun zin niet kregen en elke ochtend zat één van de kids achter het stuur van hun auto heerlijk de claxon uit te proberen.
De lunch heb ik vandaag ook alleen genuttigd, want Elsa is slaap aan het inhalen en hopelijk gaat het iets beter erna. Ik ben vandaag wel elders op de camping naar het toilet geweest. Trouwens nette, ruime, schone toiletten hier op de camping.
Naar gelang de dag vorderde ging het met Elsa haar toestand op en neer. Dan gaat het iets beter en dan ineens komen de krampen weer. Ook is het humeur wat aan het veranderen. Misschien ook wel omdat ik wat te streng voor haar ben, want ze eet en drinkt te weinig en ja, daar zeg ik wat van.
Om de dag door te komen, ben ik maar wat foto's gaan schieten van de camping. Niet zo professioneel als die van Elsa natuurlijk. Maar ja, dat was ook zo gebeurd. Even naar de supermarkt om eten voor vanavond te halen is ook binnen een paar minuten gedaan. Dus dan maar met die bloedhitte op ons terrasje zitten en af en toe checken hoe het met Elsa gaat die bijna heel de dag voor pampus op het bed ligt.
Toen de zon van ons terras was, kwam Elsa ook even buiten zitten. Het gaat redelijk met de darmen en het is niet meer constant rennen. Het toiletpapier gaat ook wat langer mee nu. Ik ben hierna maar even gaan zonnen met de Ipod op en met Steps en Linkin Park genieten. Helaas niet keihard meezingen. Dit kan ik de mede campinggasten niet aandoen.
Ik zou vandaag het eten klaarmaken. Ik dacht ik maak iets simpels en niet vet voor Elsa haar toestand. Dus ik dacht slim te zijn en rijst te kopen. Riso is toch rijst? Niet alle riso is rijst. Blijk ik dus Risotto te hebben gekocht. Dit was dus niet mijn bedoeling. Zo zie je maar.... je kan mij niet altijd voor een boodschap sturen. En daar sta je dan in een bloedverziekende bloedhete keuken risotto te maken. Tijdens het koken hoorden wij over de camping een hoop gejuich. Oh ja, Italië speelt vanavond. Dus gelijk tv aan om de herhaling van het doelpunt te zien. Het eten was gelukt. Niet helemaal zoals het moet, maar voor Elsa was het te doen. Voor mij was het iets te flauw en dus kwam voor mij de altijd trouwe pot Sambal Brandal van pas om het net iets pittiger te maken. Echter.... moet je nooit sambal op je vinger hebben en dan in je oog wrijven. Tja, blijven opletten.
Kennelijk doen de pillen het nog steeds goed. Elsa heeft vandaag vier pillen ingenomen. Zij heeft inmiddels niet meer moeten rennen voor een spoed toiletbezoek. Echter nu mis ik af en toe wel mijn gasmasker. Wij juichen niet te vroeg. Kijken hoe wij de nacht doorbrengen.

Geschreven door ElsSteef