Slapen in een cabin leek een goed idee gisteravond, maar wat was het warm zeg. Dus 's nachts eruit om een paar ramen open te zetten. Niet best als ongeveer drie meter achter je huisje een drukke weg loopt. Maar goed, wij wilden de goedkoopste, dus niet klagen. Doen wij ook niet. De douches daarentegen waren heerlijk. Nadat wij eerst lekkere broodjes hadden gekocht en de auto hadden afgetankt, reden wij omstreeks 10:00 uur weg uit Lom. We reden over de Nasjonal Turistveg Rv 55. We gingen steeds verder omhoog de bergen in en al gauw zaten wij op sneeuwhoogte. Onderweg zagen we ook prachtige landschappen en natuurlijk moest er even gestopt worden voor foto's en filmpjes. Ook werden er natuurlijk foto's gemaakt waar we in een beetje sneeuw stonden. Niet wetende dat wij even later op dezelfde weg tussen metershoge muren van sneeuw zouden rijden en dwars door een skigebied zouden komen. Ik heb van dit alles onderweg Elsa alles leker laten filmen. Het was echt fantastisch om te zien en dit mee te maken. Dit is weer zoiets waarvan je later zegt... "dat nemen ze ons niet meer af". Maar, we waren er nog niet. Even later kwamen we op een weg terecht met een tolpoortje. Dus betalen met creditcard en die weg op. We waren die hele weg de enigen die daar reden. En zo mooi weer was alles om ons heen. Tegen het eind van die weg werd het wel een potje flink sturen met veel haarspeldbochten. Dus dat werd flink schakelen. Naast mij zat co - piloot Elsa met de TomTom op schoot en riep steeds wat voor bocht kwam. (flauw, scherp, rechts, links) Hierdoor werd het sturen voor mij een stuk makkelijker. Na deze weg, vervolgden wij onze reis over gewone wegen. Nou ja, gewone wegen..... Voor Noorse begrippen dan. Wel kwamen wij veel tunnels tegen. Op een gegeven moment rijden wij dus in een tunnel en die duurde en duurde en er leek geen einde aan te komen. En onderweg zaten stukken met blauw licht en waren de muren ook mooi verlicht. Nog ging er geen lampje branden. Terwijl wij zo reden zaten wij al tegen elkaar te zeggen:"hoe lang zitten we nu al in die tunnel?". We zagen op een gegeven moment wel borden langs de weg waarop twee pijlen stonden met de cijfers 19-6 en even later 20-5. En toen dachten we, zou die tunnel misschien 25 km lang zijn? Eenmaal uit de tunnel bestudeerde Elsa de kaart nog even en later gaf Google het juiste antwoord. Wij waren door de Laerdaltunnel gereden en deze was de langste autotunnel ter wereld (24,5km) En die blauwe"Efteling verlichting, zoals Elsa dat noemde, bleek de simulatie van de buitenlucht voor te stellen. Ook dit was voor ons weer even zo'n momentje. Maar daarmee was het nog niet klaar. In de buurt van het plaatsje Vos kwamen wij een supermooie en grote waterval langs de weg tegen. Echt een publiekstrekker, want het was er behoorlijk druk. Deze waterval bleek Tvindefossen te heten. Het was zo'n beschermd natuurlijk gebied, dat je geen enkele steen mocht verplaatsen of meenemen. Dan denk je alles te hebben gehad, maar nee hoor. Komen we onderweg door een tunnel, waar eerst twee rotondes in zitten en na een afslag te hebben genomen komen we ineens uit de tunnel en rijden over een mega lange brug. Fantastisch gewoon. En zo eindigde vandaag de reis in Øvre Eidfjord op camping ... Na ons te heben ingeschreven, mochten we een plekje zoeken voor onze tent. Dat bleek iets moeilijker, maar we hadden er één gevonden. We gingen niet eerst de tent opzetten. Nee, eerst koffie zetten, daarna tent opzetten en daarna eten klaarmaken. Na dat alles zijn wij nog even in de omgeving gaan Geocachen en jawel weer twee gevonden. Hierna terug naar de tent en nog even relaxen. Morgen gelukkig een iets kortere rit.
Stephan

Wij verbleven op Camping Sæbø in Øvre Eidfjord

Geschreven door ElsSteef