Vandaag is de dag dan aangebroken. Inpakken en laatste check. Gisteren is onze Fred (bijnaam voor de Ford) helemaal gewassen en gepoetst. Hij is nu weer vuurrood. Maar dat ter zijde.
Vannacht heb ik, Stephan, geen oog dichtgedaan. Ik zag alleen maar de boxen, tassen en campingspullen voorbij komen en gedachten dat ik niks moest vergeten en ik heb in mijn hoofd al meerdere malen de auto ingepakt. Dus de volgorde en plekken in de auto weet ik wel. Nu nog uitvoeren. Het wachten is op Elsa die met haar spullen komt. En dan kan ik weer opnieuw gaan indelen. Dus tot die tijd is het afwachten.
In de ochtend was Elsa met haar tassen met spullen. Even nog een laatste check of ze niet te veel meeneemt en dan inpakken geblazen. Wat ik in mijn hoofd had, was onuitvoerbaar. Wat een hoop spullen en weinig ruimte ineens. Het meenemen van de campingspullen (tent, slaapzakken, matjes en kist met kookspullen) nam al veel ruimte in. Uiteindelijk is het gelukt, maar er kan niets meer bij. En... de auto zit nog niet aan de grond met de vering.
Nadat we alles hadden ingepakt en klaargezet voor ons vertrek, gingen we na een snelle afhaalmaaltijd na Sesamstraat, kinderbedtijd, naar bed om een beetje slaap te pakken.
Stephan.

Geschreven door ElsSteef