Vandaag heel ander weer dan gisteren maar ook ander weer dan was aangekondigd. Volgens de weersvoorspellingen ging in de voormiddag de regen met bakken uit de lucht vallen. Aan het Dawson Falls-infopunt van de DOC op de top van Mount Taranaki hing zelfs een waarschuwing dat wandelaars moesten opletten omdat sommige wandelwegen bij hevige regen rap zouden kunnen veranderen in snelstromende beekjes. Deze morgen hebben we geen regen gezien, het was wel zwaarbewolkt.

Van Mount Taranaki was de noordkant zelfs niet te zien. Jammer omdat er langs deze kant enkele meren liggen die bij zonnig weer fotogenieke weerspiegelingen van de besneeuwde top kunnen opleveren. Hetzelfde geval met de Rewa Rewa-brug in New Plymouth. Die is zo aangelegd dat je door de constructie in de achtergrond eveneens de besneeuwde top kan zien. Op volgende wikipedia-pagina kunnen jullie zien wat ik bedoel: https://en.wikipedia.org/wiki/TeRewaRewa_Bridge.

We zijn enkel naar de brug gereden omdat dit toch een speciale constructie is. Van daaruit zijn we dan vertrokken naar het Dawson Falls-toegangspunt van Mount Taranaki, aan de zuidkant van de berg. Ook hier was er een gekende fotospot, maar enkel bij een blauwe hemel. We waren er wel net op tijd zodat we toch nog een vrij zicht hadden op de top. Lang heeft dit wel niet geduurd want tijdens een korte wandeling door een sprookjesbos naar de waterval begon het al lichtjes te miezeren. Dit heeft gans de rit naar Cape Egmont geduurd. Cape Egmont is ook een gekende fotospot want van daaruit heb je een mooi zicht op de vuurtoren met Mount Taranaki op de achtergrond. De vuurtoren was te zien, de berg niet.

Een beetje spijtig maar we troosten ons met het feit dat de weergoden ons tot hiertoe enorm gunstig gezind waren. Zoals de voorspellingen er nu uitzien zal dit ook zo voor de komende dagen zijn. Maar ja, die neem ik ondertussen met een grove korrel zout.

Een beetje vroeger dan gepland ben ik dan beginnen schrijven aan mijn blog. Totdat ik het typische geluid van een Kingfisher hoorde. En ja hoor, onze maat zat terug op dezelfde tak als gisteren. Ondertussen was het al wel beginnen regenen/gieten, maar daar had onze vriend blijkbaar geen last van. Het is wel iets lastiger om hem op papier te zetten. Ik vind het wel vreemd om de ijsvogel hier te kunnen spotten. Bij mijn weten vissen die mannen niet in zeewater en hier in de buurt is geen beek of vijver te bespeuren.

De dag van morgen brengt ons naar ons volgende onderkomen in Kinloch in de buurt van Lake Taupo. Laat het morgen gerust nog maar wat regenen, we zitten een hele dag in de auto met enkel een ondergrondse tussenstop in de Waitomo-caves die gekend zijn voor de glimwormen.

Geschreven door DDM.reisblog