Vandaag was het blijkbaar rustdag zonder dat ik daar iets vanaf wist. De rest van het gezelschap had blijkbaar onafhankelijk van elkaar beslist wat langer te slapen dan gewoonlijk. Op zich niet erg omdat een rustdag voor mezelf eerlijk gezegd ook een beetje welkom was. We zijn ondertussen bijna twee weken onderweg en dit laat zich toch voelen.

In de loop van de voormiddag kregen we van het reisbureau bericht dat SH6, de weg van Haast naar Franz Josef nog zeker tot woensdagavond gesperd zou zijn door verschillende wegverzakkingen en steenlawines. De autorit van Wanaka naar Franz Josef wordt daardoor meer dan dubbel zolang dan voorzien (> 9 uur). Rekening houdend met onze wensen zou er een alternatief voorzien worden. Meer info hierover de volgende dagen.

Omdat stilzitten niet in onze woordenboek staat werd beslist om in de namiddag een beetje voorsprong te nemen op de dag van morgen. De weg naar de Milford Sound behoort volgens google tot één van de mooiste wegen in Nieuw-Zeeland. Niet dat ik alles wat op het net staat blindelings aanvaard, dit wou ik best geloven. Het werd mij ook ingefluisterd door onze expert ter zake die hier al enkele keren gepasseerd is. En eerlijk gezegd, van al wat ik in de boekskes gelezen had was niets gelogen. Het zou dus zonde geweest zijn indien we alle lookouts, viewpoints en aanverwante wandelingen pas morgen zouden bezoeken/aanvatten. We zouden gewoonweg tijd te kort hebben om alles deftig te kunnen zien.

We zijn achtereenvolgens gestopt aan de 'Eglington Valley', The Mirror Lakes (door de wind was er niet veel mirror aan), Cascade Creek als startpunt van een mooie wandeling door een sprookjesbos naar Lake Gunn en al laatste stop Monkey Creek (net voor de Homer-tunnel). Op elk punt was het genieten van de mooie uitzichten. Eén minpunt echter: tijdens een sanitaire stop had een onverlaat zich meester gemaakt van mijn fotoapparaat, gelukkig kwam ik de dader wat verder tegen. Het heeft me in elk geval toch wat moeite gekost om dit te recupereren.

@ Hilde: binnenkort is het uw beurt om de Milford Road te bezoeken, geniet er van!

Wat we onderweg ook gezien hebben zijn twee Kea's, dit zijn grote bergpapagaaien. Men had ons al gewaarschuwd dat deze vogels redelijk agressief voor de dag kunnen komen. Niet alleen voor mensen maar ook voor de auto's. Toen de Kea's aan de rubbers van onze Kia begonnen te knabbelen was het voor ons wel geweest en zijn we terug vertrokken richting Te Anau.

Morgen wacht ons dan de rest van de route met de boottocht over de fjord als eindpunt. Ik zal zeker mijn muts meenemen. In de loop van de voorbije nacht is de temperatuur immers gezakt tot 10 °C, in combinatie met de bij momenten felle wind zorgt dit voor gevoelstemperaturen van een 5-tal graden. Brr.

Geschreven door DDM.reisblog