Vandaag hebben we de Catlins achter ons gelaten. Voor mezelf was deze regio een topper, echt wat ik er van verwacht had: ruwe kusten afgewisseld met mooie stranden en veel wildlife. Op die enkele dagen dat we hier waren had ik zelfs een stamcafé. Een koffiebar on the go in het centrum van Owaka, een aangename afwisseling als een mens al een week afhankelijk is van oploskoffie.

De zon liet ons vandaag wel in de steek. In de voormiddag was het grijs, vanaf een uur of drie (we waren juist vertrokken in Bluff) is het zelfs beginnen regenen. Dit kon de pret niet bederven omdat we toch een autorit van een kleine vijf uur voor de boeg hadden. Onderweg zijn we gestopt aan Lake Wilkie, in de regio gekend om zijn mooie weerspiegelingen. Door de grijze lucht waren die niet zo uitgesproken als anders. Iets van een geheel andere orde was het 'petrified forest' aan Curio Bay. Het versteende strand licht daar vol met gefossiliseerde bomen. Ik hoef jullie er zeker niet bij te vertellen dat onze geoloog in zijn nopjes was.

Chantal was dan weer tevreden met de lunch in Bluff: voor ieder een half dozijn oesters. De smaak was goed maar niet zo ziltig dan de exemplaren uit Zeeland. Dit was wel niet de echte reden waarom we naar hier waren afgezakt. In de reisgidsen staat Bluff vermeld als meest zuidelijke plaats van het Nieuw-Zeelandse vaste land. Getuige de wegwijzer naar verschillende landen en steden. Het echte zuidelijkste punt ligt wel 70 km verderop bij het moeilijk bereikbare Slope Point in de Catlins.

Rond 18u00 zijn we dan aangekomen in ons volgende onderkomen te Te Anau, een mooie blokhut met alle comfort en met zicht op het meer. Volgens de boekskes dan toch want alles ligt momenteel in de nevel. Als de plaatselijke Armand Pien gelijk heeft zou het morgen rond een uur of elf moeten ophouden met gieten (wat het momenteel doet) en zou de zon er door komen. Net op tijd voor onze boottocht door de Doubtfull Sound.

In de loop van de dag bereikte ons het nieuws dat de weg van Haast naar Franz Josef is afgesloten door wegenwerken en een grondverzakking. Dit zou nog duren tot 18 november. Ik hoop dat ze deze timing halen want enkele dagen later moeten wij daar passeren. Indien niet wacht ons een tocht van ruim 9 uur over de Arthur's-pass. Fingers crossed.

Geschreven door DDM.reisblog