Voor dat ik aan mijn verslag van de dag begin moet ik me eerst even excuseren. De foto die ik gisteren heb gepost heb ik gedownload van het net. Wij hebben dit tijdens het aanrijden wel gezien maar hadden door de jetlag niet de fut om even te stoppen om zelf een foto te nemen. Mijn fotomateriaal was trouwens nog veilig weggeborgen in onze koffers. Ik ga dit vandaag zeker compenseren!

Gisteren had ik al laten weten dat we waren toegekomen in ons logies te Akaroa. We verblijven hier tot vrijdag (morgen dus) in 'Akaroa on the beach', een schitterende vakantiewoning aan de baai van Akoroa. Het panoramische raam geeft uitzicht op de baai. Fantastisch!. Minder fantastisch is het feit dat dit panoramische raam niet kan verduisterd worden. Met als gevolg dat ik al wakker was rond 06u00. De rest van het gezelschap ligt nog gezellig onder de wol. Dit geeft me de tijd om bij een koffie in stilte te genieten van het mooie uitzicht en iets neer te schrijven over de geschiedenis van het gebied.

Het schiereiland 'Banks' bestaat eigenlijk uit twee vulkanen die miljoenen jaren geleden ver van elkaar en nog verder van het vaste land verwijderd waren. Het vaste land is gaandeweg opgeschoven totdat dit in botsing kwam met de twee vulkanen waardoor het huidige schiereiland is ontstaan. Akoroa zelf bevind zich eigenlijk in de krater van de tweede vulkaan. Op de foto van google maps kan je dit beter zien. Het geeft in elk geval schitterende vergezichten.

Een ander belangrijk historisch gegeven is dat de Fransen dit gebied rond 1840 gekoloniseerd hebben. Ze waren wel te laat of met te weinig om het op te nemen tegen de Britten die het gebied vanuit het Noordelijk eiland claimden. Over het juiste verloop van deze geschiedenis bestaan veel verschillende versies die allemaal serieus geromantiseerd zijn. Feit is wel dat je de Franse aanwezigheid terug vindt in enkele plaatsnamen zoals Duveauchelle maar vooral in de de stijl van de gebouwen in het gezellige centrum van Akoroa. De laatste jaren wordt dit Franse verleden opnieuw onder de aandacht gebracht. Mijn slecht karakter zegt me dat dit vooral met commerciële belangen heeft te maken.

In elk geval zijn we aangenaam verrast door de omgeving en het mooie ochtendconcert dat al vanaf 06u00 gratis wordt aangeboden door de aanwezige vogels. Tijdens het schrijven is het ondertussen 21u00 geworden en het concert gaat nog volop door totdat het laatste zonlicht is verdwenen. Dit maak je bij ons echt niet meer mee. De meegereisde ornitholoog weet te zeggen dat dit in heel Nieuw-Zeeland het geval is, alleen huizen er in deze buurt enorm veel zangvogels.

Armand Pien had veel zon besteld, dus geen nevel of mist die ons uitzicht zou beperken tijdens een verkenning van de omgeving met een picknick op een lokaal strand. Heerlijk! Na de middag hadden we een boottocht gereserveerd vanuit Akaroa richting de Pacific. Er werd reclame gemaakt door te zeggen dat we zeehonden, Hector-dolfijnen en zelfs albatrossen te zien zouden krijgen. Met weinig verwachtingen stapten we aan boord, ons gevoel werd nog versterkt omdat de eigenaar van de boot zijn hond had meegebracht. Ik was me al aan het bedenken van wat dat beest hier eigenlijk kwam doen totdat werd uitgelegd dat die enorm zenuwachtig wordt van het gepiep van de dolfijnen. Werd de hond schichtig dan kon je er van op aan dat er dolfijnen in de buurt waren. Ook weer iets bijgeleerd.

Ook aan boord een schepnet. Volgens mij volledig nutteloos omdat die te klein was om drenkelingen uit het water te halen. Maar alles aan boord had blijkbaar een functie. Was ik maar al te blij toen mijn hoedje in het water vloog :). Lange tijd moesten we ons tevreden stellen met een verdwaalde aalscholver maar uiteindelijk hadden we toch prijs. Van hetgeen was gezegd dat we zouden zien was niets gelogen.

Morgen start de eigenlijke rondreis met een transfer van ongeveer 5 uur naar Lake Tekapo, het meest donkere gebied van Nieuw-Zeeland en kort bij Mount Cook.

Geschreven door DDM.reisblog