Deze morgen om 09u30 zijn ze ons komen halen voor een 'selfguided bike-tour' door de wijnstreek in de buurt van Renwick. Na een rit van exact 1500 m werden we afgezet aan het hoofdkwartier van Explore Marlbourough waar we onze fiets en een kaart met de verschillende wijnhuizen in de buurt kregen. Na wat uitleg over veiligheid en consoorten zijn we dan op pad gegaan.

Als we dat wilden konden we onmiddellijk al een eerste stop inlassen want op dezelfde locatie viel er al een eerste wijnhuis te bezoeken. En 100 m verder al een tweede. Sportief als we zijn hebben we dit niet gedaan en zijn we naar de Wairau-rivier gereden. Gewoon kwestie van toch wat kilometers te maken want ik had al in de gaten dat er niet al te veel gefietst zou worden. Het was wel prachtig fietsen tussen de wijngaarden, ik waande me precies in Frankrijk. Dat kan natuurlijk niet want hier spreken ze Engels, rijden ze links en betaal je in dollars.

Rond 11u00 zijn we dan een eerste keer gestopt aan wijndomein Nautilus, op de kop 400 meter vanwaar we deze morgen in de shuttle zijn gestapt. Terug de fiets op, deze keer voor 1500 m tot aan wijndomein Forrest voor weer een proeverij. De volgende halte, Gibsonbridge, lag 1200 meter verderop. Weer proeven. Zelfs naar mijn normen werd het me een beetje teveel. Al een geluk dat de vrouw des huizes een echte spraakwaterval was, ze wist ons op haar manier te entertainen met anekdotes over hun bedrijf en hun wijnen. Mijn interesse werd getriggerd wanneer ze over wilde gisting begon. Iets gelijkaardig zoals ze bij ons met de Lambiek doen. Ik was dus benieuwd hoe die wijn zou smaken: heel aangenaam en zeker niet zo zuur als sommige lambieken van bij ons.

Ik moest ook terugdenken aan de befaamde proeverij bij Gilbert Lang in Bernardswiller in de Elzas waar we 19 wijnen konden proeven. Diegene die erbij waren kunnen getuigen dat ik niet met spek aan het schieten ben. Kwam het door mijn voorkomen (of dat van Chantal), die mevrouw bleef maar schenken. Waarschijnlijk had ze door dat we geen Nederlanders waren, maar dit terzijde.

Uiteindelijk zijn we daar dan toch buiten geraakt om ons in alle haasten richting beginpunt te begeven om daar toch nog iets te kunnen eten want buiten wat kaas en crackers hadden we nog niet veel eten gezien. We waren daar net op tijd om te vernemen dat de keuken niet meer open was. We konden er wel nog terecht voor een proeverij met kaasschotel. En weer vonden ze ons zo sympathiek dat we meer gekregen hebben dan we besteld hadden. Ik moest me nog haasten wan de shuttle die ons 1500 m verder moest afzetten stond vertrekkensklaar.

In totaal hebben we ons vandaag exact 15 km verplaatst waarvan dan nog 3 met de auto. Een geoefend Schorrestapper draait voor deze afstand zijn hand niet om. En zo denk ik er ook over. Ik had gedacht/gehoopt dat we toch een 30-tal kilometer zouden gefietst hebben. Waren we niet goed geïnformeerd? Kan, ik denk eerder dat dit een makkelijke manier was om geld uit onze zakken te kloppen. Leven en laten leven zeker?

Geschreven door DDM.reisblog