Vandaag was het weer transferdag. Maar voor dat we konden vertrekken moesten we eerst onze huurwagen gaan afhalen in het kantoor van Europcar in Wellington centrum. Lees vier kilometer verderop. Dat beloofde een stevige ochtendwandeling. Die was niet ingecalculeerd, volgende keer dus betere afspraken maken met het reisbureau.

Naar Kapiti-beach was het maar een uurtje rijden. Ondanks de ochtendwandeling hadden we veel vrije tijd die we konden invullen met een wandeling. Cédric stelde een korte wandeling voor langs de zuidkust van Wellington naar de Red Rocks, een klein natuurreservaat aan de Cook-straat. Zoals de naam al zegt: er zijn rode rotsen te bekijken. En ook zeehonden en mooie grote schelpen. Wanneer Cédric kort zegt moet je natuurlijk opletten want hij heeft blijkbaar andere standaarden dan wij. Na een iets langere tocht dan voorzien zijn we dan aangekomen aan de rotskust. Overwegend zwart en een slechts een klein stukje rood. Ik vermoed dat ze de naam hebben gekozen om geen problemen te krijgen met de erfgenamen van Hergé omdat dit zou interfereren met het album 'Kuifje en de Zwarte Rotsen'. De wandeling was mooi. Het deed zelfs deugd om na ons verblijf in Wellington terug de geluiden van de zee te horen. Die zijn veel rustgevender dan die van het verkeer in de grootstad.

Daarna zijn we richting Kapiti-coast gereden en hebben we onze intrek genomen in een motel. Morgen wordt het weer een hoogdag, als het weer het toelaat tenminste. Door de felle wind bestaat de mogelijkheid dat de boot die ons morgen naar Kapiti-island gaat brengen niet uitvaart. Ik heb ondertussen al verschillende berichten gekregen van onze host dat ze dit morgen om 07u00 pas gaan bekijken. Ik voel dus al nattigheid, maar we zien wel.

De rest van de avond gaan we op zoek naar iets om te eten voor vanavond èn morgenvroeg want in het motel valt niet al te veel te bikken. In passant gaan we even langs bij het kantoor waar we ons morgenvroeg moeten melden.

Horen jullie morgen niets van ons? Goed nieuws, want dat betekent dat we op het eiland zijn. Volledig afgesloten van de wereld. Zonder internet. Cédric vloekt als een ketter.

Geschreven door DDM.reisblog