Laos, kort maar krachtig

Laos, Luang Prabang

Sabaidee lieve volgers,

Na drie weken in het goed georganiseerde Thailand kwamen wij aan in het ongerepte en pure Laos. Kort bij de grensovergang met Thailand ligt het gigantische Nam Kan National Park. Wij deden dit park aan voor de tweedaagse 'Gibbon Experience', een unieke ervaring! Deze tocht dankt zijn naam aan de gelijknamige apensoort die zijn leefgebied heeft in het park. Twintig jaar geleden werd besloten dat er iets moest gebeuren tegen de bomenkap en stroperij. De stropers die eerst jacht maakten op de wilde dieren in dit gebied (gibbons, luipaarden, zwarte beren, etc.) werken nu veelal als parkrangers en strijden nu voor het behoud van de met uitsterven bedreigde dieren. De Gibbon Experience was voor ons een grote uitgavenpost, maar het is goed om te horen dat ons geld voor een groot gedeelte ten goede komt aan het Nam Kan National Park.

Na dit stukje achtergrondinformatie over tot de daadwerkelijke Gibbon Experience. Vroeg in de ochtend werd onze zevenkoppige groep, verder bestaande uit vier Canadezen en een Oostenrijkse, in een jeep vanuit de bewoonde wereld naar een afgelegen dorp aan de rand van het park gebracht. Hier stonden drie Laotiaanse gidsen ons op te wachten met onze uitrustingen. Anders dan de naam doet vermoeden gingen wij geen gibbons spotten, maar gingen we twee dagen door de ruige jungle trekken. Verplaatsen ging voor een klein gedeelte te voet, maar grotendeels via gigantische ziplines. Geziplined (Nederlands: tokkelen) hadden we beiden wel eens, maar de kabels waren toentertijd circa 50 meter lang. Nu waren de kabels gemiddeld 500 meter lang en bevonden deze zich meer dan 100 meter boven de grond. Het gevoel dat je in je eentje bijna een minuut van de ene naar de andere kant 'zweeft', met onder je niets dan in een mysterieuze nevel gehulde bomen, is simpelweg weergaloos! Na enkele uren bevonden we ons diep in de jungle en kwamen we aan bij onze slaapplaats voor die nacht. Probeer jullie het volgende scenario voor te stellen om een idee te krijgen van deze slaapplaats (met uitzicht):
  • Een boom van 50 meter hoog
  • In de top een boomhut met vier verdiepingen
  • Een zipline als enige toegangsweg tot de boomhut
  • Kilometers ver niks dan bomen
Kijk daarna even naar de foto's onder de blog en jullie hebben een aardig idee in welke ongelofelijk gave setting wij ons bevonden. De boomhut was enkel toegankelijk via de zipline dus in het geval van calamiteiten waren we zogezegd de pineut. Wij hadden echter een volledig relaxte middag en avond in onze boomhut met op de achtergrond niks dan junglegeluiden. De douche die wij namen komt bovendien met stip op één binnen in onze lijst van 'meest mooie plekken om te genieten van een koude douche!' In een klein hoekje van de hut was er een regendouche in elkaar geknutseld waarbij je je letterlijk in de jungle stond te wassen. 's Avonds hebben we met de gidsen gekaart, waarbij de meest bizarre insecten in alle soorten en maten even een kijkje kwamen nemen. Voor 21.00 uur lagen we op ons matras in onze klamboe en binnen de kortste keren lag ik heerlijk te slapen. Ryanne vond slapen in deze omgeving echter zonde en besloot dat het wel gezellig zou zijn om de hele nacht panisch te genieten van alles wat de jungle te bieden had... Zo kwam het dat we enkele uren lang lekker lagen te luisteren naar de jungleratten rondom onze tent, terwijl de bliksem zorgde voor sfeerverlichting. Zonder al te veel geslapen te hebben gingen we de tweede dag weer op pad en zweefden we, als Tarzan en Jane in hun beste jaren, van boom naar boom. Enkele bloedzuigers, ontelbare muggenbulten en zelfs een wegschietende slang later werden wij in een jeep teruggebracht naar de bewoonde wereld.

Na bijna drie maanden reizen voelde het raar genoeg voor het eerst alsof we echt heel ver van huis waren. Dit kwam niet alleen door ons verblijf in de jungle, maar ook door een bezoek aan een mystieke tempel waar vele monniken aan het mediteren waren, terwijl op de achtergrond de zon onderging boven de Mekong.

Op diezelfde Mekong stapten wij een dag later in de slowboat op weg naar Luang Prabang. In een minivan duurt deze reis nog geen acht uur, de slowboat daarentegen doet er twee hele dagen over. Toch kozen wij er voor om met de boot over de rivier te gaan, omdat we dan niet alleen heerlijk tot rust zouden komen, maar ook zouden kunnen genieten van de natuur en het leven langs de Mekong. We werden allerminst teleurgesteld. Jonge kinderen (vermoedelijk zonder zwemdiploma) speelden onbevangen in het water, terwijl hun ouders verderop met provisorische netten vis probeerden te vangen. De natuur was onaangetast en niets wees er op dat we ons in het jaar 2016 bevonden.

Zoals gezegd bracht de slowboat ons naar Luang Prabang, met 65.000 inwoners na hoofdstad Vientiane de grootste stad van Laos. Laos was vroeger een Franse kolonie en dit is hier nog goed terug te zien. Er bevinden zich vele Franse bistro's en bakkers met heerlijke croissants en baguettes. Prachtig zijn ook de vele huizen, hotels en zelfs scholen die volledig in de Franse stijl zijn gebouwd. De Franse invloeden in combinatie met de Laotiaanse stijl van leven maakten het een stadje waar we ons zonder problemen vijf dagen konden vermaken. Ons goedkope hostel was daarbij ook nog eens zeer luxe in vergelijking met onze eerdere hostels en we werden er constant overladen met fruitshakes en borden fruit. Toch kwamen we hier op de tweede dag laat op de avond voor een zeer onaangename verrassing te staan: bedbugs! Deze kleine insecten zijn de schrik van iedere backpacker en onze teleurstelling/paniek was dan ook groot toen Ryanne één van deze kleine vrienden op ons bed aantrof. Al snel ontdekten we dat er meerdere bedbugs rondliepen, waardoor we snel verzochten een andere kamer te krijgen. Slapen was lastig want we hadden constant jeuk (iets dat ik, nu ik over de bedbugs aan het schrijven ben, weer heb!). De dag er na was een verloren dag, aangezien we ons hele hebben en houden moesten wassen (op minstens 60 graden) om er zeker van te zijn dat de bedbugs zouden verdwijnen. Wassen met warm water kent men niet in Laos, dus hebben Ryanne en ik de hele dag alles op de hand moeten wassen, zelfs onze backpacks. Ik heb wel honderd keer de waterkoker aan de kook gebracht, terwijl Ryanne ruwe handen had van het heet wassen met agressief wasmiddel. De eigenaren van het hostel verbaasden zich meerdere malen over die rare snuiters die acht uur lang alles zaten te wassen in een grote tobbe, 'het waren immers toch maar een paar insectjes?' Zonder te hoeven betalen zochten we een nieuw, bedbugvrij, hotel op.

Op de slowboat hadden we kennisgemaakt met een leuke groep mensen die met zijn achten de Gibbon Experience hadden gedaan. Wij trokken in Luang Prabang op met deze groep Nieuw-Zeelanders, Canadezen en Nederlanders en hadden een leuke tijd samen. We bezochten met zijn allen de Kuang Si-watervallen, die worden aangeduid als de mooiste watervallen van Zuidoost-Azië. Geheel terecht volgens ons, want je waant je in een paradijs als je zwemt in het helderblauwe water, terwijl het water hard van de rotsen klettert. Verder aten we enkele keren met de groep en hebben we de nodige drankjes genuttigd bij de vele gezellige barretjes.

Dat reizen niet alleen maar uitslapen en relaxen is bewezen we ook in Luang Prabang. Iedere ochtend om 05.30 uur vindt hier een ritueel plaats waarbij monniken door de plaatselijke bevolking worden voorzien van eten voor die dag. Dit stukje cultuur wilden wij uiteraard niet aan ons voorbij laten gaan, waardoor de wekker stond om 05.00 uur. Terwijl de zon net opkwam liepen honderden monniken door de straten terwijl de inwoners van Luang Prabang op de grond klaar zaten met rijst en ander eten dat in een grote pot van de monniken verdween. Aangezien het stadje steeds toeristischer wordt is er een hele nieuwe markt ontstaan voor de plaatselijke bevolking om geld te verdienen: eten verkopen aan toeristen om te schenken aan de monniken. Zo komt het dus voor dat er Laotiaanse vrouwen instant-noodles aan toeristen verkopen, die het schenken aan de monniken. De monniken vinden deze noodles helemaal niks en hier weet de arme bevolking weer raad mee, want zij staan klaar met kartonnen dozen om dankbaar de toeristische troep van de monniken in ontvangst te nemen: 'de voedselketen van Luang Prabang'!

Na elf dagen Laos hebben wij besloten door te gaan naar Vietnam. Niet omdat we uitgekeken waren in Laos, maar de Nederlandse overheid heeft een negatief reisadvies afgegeven voor het land omdat de laatste tijd een aantal bussen (met Chinezen) beschoten is door Laotiaanse rebellen. Wij hebben hier niks van meegekregen maar besloten de problemen niet op te zoeken en verder naar het oosten te reizen. Op naar land nummer vijf: Vietnam!

Veel liefs van ons

Geschreven door

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Nou...ik begon me al bijna zorgen te maken...2 weken geen blog..we krijgen afkickverschijnselen!! Wat een megagave ervaringen weer..die hut in de jungle..echt te gek...!! Geniet weer van het nieuwe avontuur wat jullie in vietnam gaan beleven en ik wacht weer af op de hopelijk snelle 😉 blog. Groetjes van de Lenssjes

Cristel lenssen 2016-06-13 15:27:52

Ook wij waren "aan het wachten op een teken van jullie". Nee, wij zijn niet verslaafd, maar willen wel graag elke week weer een nieuw hoofdstuk lezen over jullie avonturen. hahahahah. Geweldig weer wat jullie allemaal hebben gezien en meegemaakt. Dit keer wat meer vieze diertjes, maja dat hoort erbij. Heal veul plezeer en veural geneet van alles xxxxxx Groetjes oet Sjweikese

Mathilda en Pascal, 2016-06-13 15:45:48

Hallo Jasper en Ryanne, Gelukkig dat jullie bedwans avontuur nog redelijk goed afgelopen is (ik heb aan een dergelijke ervaring in de meer geciviliseerde wereld, waar we New York toch onder mogen rekenen, meerder littekens overgehouden) en na een reis van drie maanden is het niet verkeerd om al je spullen en de rugzak eens grondig onderhanden te nemen!!! Apart dat jullie na bijna drie maanden van huis nu het gevoel ondergaan echt ver van huis te zijn: je zou toch denken dat jullie, met al de ervaringen die je tot nu toe opgedaan hebt, al eerder 'werelden van verschil' meegemaakt hebben. Goed dat jullie eerder uit Laos vertrokken zijn en veel reisplezier in Vietnam! Liefs

Mariette Pieters 2016-06-13 15:54:17

Hoi Globetrotters, Inderdaad kort en krachtig wat jullie in een paar dagen meemaken dat maakt een "normaal" mens in zijn hele leven nog niet mee! Sjiek zo'n tokkeltochtje hoog boven in de jungle.Dan die overnachting in een boomhut in het oerwoud, die geluiden...... Genieten van de mooie watervallen de reis met de slowboat.....het treffen van "gelijkgestemden" :wat een ervaring! Het Vietnam avontuur kan beginnen! We kijken uit naar wat jullie nu weer gaan meemaken. Groete oet Pöt Tiny en Hans

Hans & Tiny Jennissen 2016-06-13 16:40:06

Hé globetrotters, wat maken jullie geweldige avonturen mee. Het ene wat leuker dan het andere, maar toch. Ik vind jullie echt kanjers dat jullie dit zo doen. Ik wilde dat ik een ietsiepietsie van jullie lef had. Maar ook fijn om te horen dat jullie verstandige keuzes maken, bijvoorbeeld door nu weg te gaan uit Laos. Ik wens jullie in Vietnam veel plezier. Het is heerlijk om jullie blogs te lezen en de foto's te bekijken. Zo reis ik in gedachten een klein beetje met jullie mee. Dank jullie wel daarvoor. Dikke knuffel, 'tante' Ciel

Marie-Cécile 2016-06-13 16:51:55

Hey Ryanne en Jasper, Ik moet deze dagen extra aan met name Jasper denken...;-). Het EK is begonnen en ik denk dat als hij in Nederland was geweest hij elke wedstrijd bij wijze van spreken gezien zou hebben. Ik heb er een paar gedeeltelijk gezien en neem van mij aan: vergeleken bij wat ik uit jullie beschrijving meekrijg qua belevenissen valt het EK in het niet...lijkt me geweldig zo'n tokkeltocht(je)...Veel plezier in Vietnam!

Marcel 2016-06-13 19:10:30

Terwijl ik nu schrijf is België - Italië aan 't voetballen. Maar jullie blog is zo spannend dat ik zelfs de eerste goal van Italië gemist heb. Wat een mooie verhalen en prachtige foto's,onze dank hiervoor! Nu op naar Vietnam,fijne reis verder en geniet van alles wat op jullie pad komt. Veel liefs uit Pöt ...

Wies en Henk 2016-06-13 22:05:23

Hallo Jasper en Ryanne, Fantastisch om jullie reisverslag te lezen. De foto's die jullie sturen zijn prachtig en met het verslag erbij kunnen we de reis een beetje mee-beleven en genieten. Goede voortzetting van de reis in Vietnam. Veel groetjes uit Sittard

Joke 2016-06-13 22:57:35

Hallo Tarzan & Jane, Wederom een geweldig geschreven blog en prachtige foto`s. Goed dat jullie meten rigoureus aan de slag zijn gegaan om jullie nieuwe "bedvrienden" uit te roeien! Hopelijk heeft het wassen goed geholpen. Dat tokkelen deed ons denken aan het bungee jumpen dat Ryanne in Canada heeft gedaan: maar goed dat wij niet alles van te voren weten 😂. Maar geweldig dat jullie zo intensief bezig zijn: de cultuur en natuur is in ieder geval indrukwekkend. Met name dat overnachten in de jungle lijkt ons een heel aparte belevenis. Inmiddels zijn jullie weer aan het volgende land begonnen: niet er van en we houden conto! Veel liefs oet Sjweikese!

Karin en Arsène 2016-06-14 08:37:42

Hoi wereldreizigers, Ik was zo druk bezig met het invullen en bijhouden van de EK-poule, dat ik nog geen tijd heb gehad om jullie blog te lezen !! Denk ik wel even de poule en prijzenpot te winnen, na de 1e dag ( 1 wedstrijd) sta ik op nr. 1, zie ik dat na 3 dagen Jasper de ranglijst aanvoert. Tussen het ziplinen, bedbugsen, slowboaten door heeft meneer nog tijd om zich in het voetbal te verdiepen. Of heeft Ryanne met haar voetbalkennis hem geholpen? Jullie hebben de juiste keuze gemaakt door deze geweldige reis samen te maken. Ik geniet iedere keer weer van de mooie ervaringen. Veel plezier in Vietnam en ik wacht met veel interesse op jullie volgende blog. Groeten Chrit

worldtourCJ 2016-06-14 18:52:30

wat een prachtige reis maken jullie! Genieten van het 'pure' en ongerepte. Zowel qua natuur als cultuur. Ondanks dat wij zelf al veel hebben gezien is dit echt zo onwijs gaaf wat jullie meemaken. Het plezier straalt van jullie af. De monnikenceremonie hebben een paar jaar geleden aan den lijve meegemaakt in Myanmar; heel apart. We zijn benieuwd hoe jullie Vietnam ervaren...........

Truus en Jan 2016-06-15 12:03:38

Hallo Jasper en Ryanne, Ik vind het elke keer weer ongelooflijk wat jullie allemaal meemaken. Het jungleverhaal zag ik helemaal voor me. Wat een lef hebben jullie! Al drie maanden onderweg; wat gaat de tijd snel. Geniet van jullie verblijf in Vietnam; kijk al weer uit naar jullie volgende blog. Liefs Sissi

Sissi Jacobs 2016-06-15 23:40:02
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.