Sabaidee lieve volgers,

Op dit moment bevinden we ons sinds twee dagen in Laos, het vierde land alweer tijdens onze reis. In deze blog vertellen we over de laatste week in het mooie Noord-Thailand.

Nadat we bijna een week in Chiang Mai zijn blijven hangen, zijn we vorige week maandag naar Pai gegaan. Pai is een stadje in de heuvels, met een hoog hippie-gehalte. Veel backpackers komen hier naartoe om het drukke Chiang Mai te ontvluchten, en blijven plakken omdat Pai zo'n relaxte sfeer heeft. We hebben de dagen hier goed omgekregen met scooterrijden in de omgeving, ontspannen in de hotsprings en zwembaden, het bezoeken van watervallen, de Canyon en Memorial Bridge, en 's avonds genieten in een van de vele barretjes met livemuziek, loom liggend in een hangmat. We zijn op de scooter ook weer een keer aangehouden door de politie, maar toen ik triomfantelijk onze internationale rijbewijzen wilde laten zien, bleek dat ze alleen op drugs controleerden. Laten we die nou net niet bij ons hebben..

Verder hebben we een aantal interessante mensen ontmoet in deze stad. Zo was de eigenaar van ons hostel, eigenlijk een geweldige vent tot hij zijn mond opentrok, er heilig van overtuigd dat 9/11 het werk was van de Joden, en gelooft hij dat de farmaceutische industrie een groot complot is. Verder hebben we Jack Sparrow ontmoet, de kapitein uit de films Pirates of the Caribbean. Deze Thaise man woont in een bamboo hut bij de Memorial Bridge, en hij gelooft werkelijk dat hij Captain Jack Sparrow is, en kleedt zich en praat precies zoals het fictieve personage uit de films. We stonden bij de brug, die de Japanners hier hebben laten bouwen tijdens WO2. Onze scooter had kuren, we hadden hem namelijk netjes afgesloten maar het slot weigerde weer open te gaan. Andere mensen schoten ons te hulp, maar het mocht niet baten. Op een gegeven moment kwam Captain Jack Sparrow aangelopen. Moet je je even voorstellen hoe dit heeft uitgezien: Er stond een kring mensen om ons heen, terwijl een piraat woest rammelend onze scooter probeerde open te breken. Uiteindelijk opperde hij om het slot maar open te schieten met een pistool. Aanlokkelijk idee, maar we belden toch maar even het verhuurbedrijf.
Onze laatste avond in Pai ontmoetten we een man, Ritchl, die eruit zag alsof hij Woodstock nooit helemaal had verlaten. Hij vertelde over zijn zelf ontworpen spel dat hij 3 dagen geleden had bedacht, en in feite een combinatie van Jenga en Domino is. Of wij even het spel wilden uitproberen en wilden meedenken over zijn marketingstrategie: 'You guys don't look as stupid as others, playing with their Goddamn phones'. Hij verwachtte miljoenen binnen te slepen met dit spel, en wij krijgen dan uiteraard ook een deel. Onder het spelen (best een aardig spel trouwens) kregen we meer te horen over zijn leven. Hij zei dat hij blij was dat hij geen familie had. Maar.. hij zei net dat hij vijf kinderen had? 'Yeah well.. I have five children with five different women. There you have it, I'm a slut'. Verder had hij een zeer uitgesproken mening over alles, en zeker over vrouwen. Hij becommentarieerde luidkeels iedere vrouw die langs liep: 'only tits and ass darling'. We lachten ons helemaal kapot met hem, Pai trekt echt wat rare figuren aan.

De dag erna huren we twee scooters om te beginnen aan een driedaagse scootertocht door de bergen, van Pai via Mae Hong Son naar Chiang Mai, langs de grens met Myanmar. We kunnen de scooters in Chiang Mai weer inleveren en onze backpacks worden van Pai naar Chiang Mai gebracht, ideaal. We hebben getwijfeld of we deze loop wel zouden doen met de scooter omdat we allebei nauwelijks ervaring hebben met scooterrijden, en dan is een driedaagse tocht van 500 km door de Thaise bergen in het regenseizoen een tikkeltje ambitieus.. maar zoals jullie waarschijnlijk al verwachten hield ons dat niet tegen en deden we het toch. De Mae Hong Son-loop is de bekendste scootertocht van Thailand, en al snel snapten we waarom. De natuur was fenomenaal, de wegen waren ontzettend goed onderhouden, de weergoden waren ons gunstig gezind en er was nauwelijks verkeer. We maakten meerdere stops, onder andere bij een grote grot met duizenden vleermuizen, en genoten van het rijden in het zonnetje. Wat is Noord-Thailand prachtig! Probleemloos bereikten we na 3 dagen weer Chiang Mai.

In Chiang Mai gaan we 's avonds nog naar een voetbalwedstrijd in het stadion dat we vorige week al bezochten. Voor 3 euro kopen we een kaartje voor de hoofdtribune en gaan zitten. Om eerlijk te zijn was ik nogal moe van het scooterrijden (ohh the things you do for love), en zat ik me voor te bereiden op 90 min glazig voor me uitstaren, maar het werd een geweldige wedstrijd. Dat lag niet eens per sé aan het spel, maar vooral aan de omstandigheden: het begon keihard te regenen waardoor we naar een waterballet zaten te kijken in plaats van voetbal en het donderde en blimsemde om de spelers heen. Ik dacht nog: Een stroomstoring zou het feest compleet maken.. en jawel hoor, plots was het pikkedonker in het stadion. We hebben ons in ieder geval prima vermaakt!

De dag erna zijn we vertrokken naar Chiang Rai, richting de Laotiaanse grens. We sliepen daar een nachtje en hebben de volgende dag het stadje verkend. We zijn naar een prachtige tempel gegaan, de Wat Rong Khun. Deze tempel is helemaal wit, is nog geen 20 jaar oud en wordt gekenmerkt door onconventionele kunst, haast Dalí-achtig. Verder is de binnenkant van de tempel beschilderd met de typische Boeddhistische taferelen, maar dan met stripfiguren ertussen. Zo vind je er batman, ninja turtles en de minions terug, heel bizar.
Omdat het stadje verder niet veel te bieden had, en omdat het hard regende, besloten we om al naar Laos te gaan. We namen de bus naar de grensovergang, verlieten Thailand vrij gemakkelijk, staken de Mekong over, en kregen in Laos onze nieuwe visa. Tadaa!

Bijzonder dat we al drie landen hebben bezocht. India, Nepal en Thailand; drie prachtige en totaal verschillende landen. India was een wervelwind, we zijn zo blij dat we dit land hebben bezocht. Niet om negatief te klinken over dit land, maar omdat we hier zijn gestart met reizen, hebben we het onszelf zoveel gemakkelijker gemaakt. Bij alles wat we nu meemaken, denken we: 'ohh maar dat was in India veel erger!' We missen de kindjes van het Hope Home wel, we hebben het nog veel over ze.
Nepal was prachtig, de mensen waren behulpzaam en de trekking was fantastisch. Een dapper land, ingeklemd tussen de superreuzen India en China. En Thailand was weer heel anders, zo zijn ze hier volledig ingesteld op toeristen. Backpacken door Thailand is heel relaxed, alles is in feite al voor je uitgezocht. Ze spreken er alleen, en dat hadden wij niet verwacht, heel slecht Engels. Misschien ook ergens logisch aangezien India en Nepal Engelse kolonies waren, maar toch. Het Noorden is in ieder geval prachtig, we zijn dan ook erg blij dat we over een paar maanden het Zuiden bezoeken. Maar eerst Laos! Een land dat niet het populairste backpack-land is van Zuid-Oost Azië, maar waar we veel goede verhalen over hebben gehoord. We laten ons verrassen.

Ps. Omdat veel mensen het toch vragen: het gaat nog steeds goed tussen Jasper en mij hoor :) we zijn nu al bijna drie maanden 24/7 samen, maar het bevalt prima. Heel speciaal dat ik zo'n reis kan maken met iemand waar ik zoveel van hou!


Liefs van ons

Geschreven door Glorydays