Dag 7


We zitten op dit moment een lekker bakkie Costa koffie te drinken in Kirkby Stephen. Vandaag gaat het een beetje anders want we kunnen niet slapen op de route.
Ik heb me laten vertellen dat er een groot gypsy-festival komt of al aan de gang is? Colin de Schot beweerde zelfs dat hotels de deuren sluiten omdat het in het verleden uit de hand was gelopen. Hoe het ook zij, aanvankelijk konden we hier wel slapen en later toch weer niet.
We worden over 2 uurtjes opgehaald met een auto die ons vervolgens naar "The Fat Lamb" brengt. Dat ligt in een dorpje zo'n 5 miles hier vandaan. Morgen worden we hopelijk dan weer in Kirkby Stephen afgezet zodat we weer verder kunnen lopen.

De wandeling van vandaag was ongeveer 20 km lang en de grootste uitdaging was vooral het ontwijken van schapenkeutels en koeienflatsen. Al moet gezegd worden dat ik vandaag ook mijn schaapherderskills heb moeten aanboren. We kwamen op een gegeven moment bij een samengedreven kudde, die verplaatst moest worden. Alleen wij moesten langs die kudde en die beesten zijn allemaal zo schuw. Nou ja uiteindelijk hadden Gon en ik het voor elkaar dat we de hele kudde in 2 groepen uiteendreven. 1 groep liep voor ons uit en we kregen ze met geen mogelijkheid meer tot stilstand. Nou ja lang verhaal kort: Uiteindelijk kwam er van de andere kant een dame met een hond waar die schapen nog net iets banger voor waren. Daar gingen ze in ieder geval helemaal niet langs. Uiteindelijk stond ik weer voor de kudde en kon ik ze terug drijven richting de rest van de kudde. Ik denk erover om me te gaan aanmelden bij de Rhedense schaapskudde voor inval schaapherder.

Het weer is nog steeds prachtig. Het landschap verandert in een glooiend landschap. We lopen van klaphek, naar stenen muurtjes waar we overheen moeten klimmen. Steve & Peter zagen we vanochtend nog, maar die lopen veel sneller. Christiaan en Kina zagen we net nog.

Oh ja de vraag van Marion: Eigenlijk kan je deze wandeling niet vergelijken met de Camino. Wat overeenkomt is dat je lange afstanden loopt, maar bij de Camino liep ik soms dagen helemaal alleen. Dat had zijn charme: ik hoefde niets te overleggen, had mijn eigen tempo en hoefde nooit te wachten. Nu lopen we samen en dat is ook geweldig. Ik prijs me gelukkig dat we dit samen kunnen doen.

We gaan een biertje scoren ..


Tot morgen


Bert (en Gon)

Geschreven door Bert.op.camino