Dag 57


Vandaag slaap ik bij familie Jonker. En als je denkt, dat klinkt wel heel Nederlands dan heb je helemaal gelijk. Het is een Nederlands gezin dat hier is komen wonen. Het toeval wil dat de man des huizes ook nog eens dezelfde voornaam heeft als ik. Ik zal eens vragen hoe hij zich hier noemt. Wanneer ze aan mij vragen hoe ik heet zeg ik maar dat ik Albert heet (uiteraard op z'n Frans uitgesproken). De naam Bert kennen ze niet, wel Berthe, maar dat is dan weer een beetje een ouderwetse meisjesnaam. Met mijn achternaam moet ik ze al helemaal niet lastig vallen, want als ze die horen, roepen ze meteen dat ze vol zitten en geen plek meer hebben.

Gisteravond was ik dus in de fromagerie en ja ik heb daar inderdaad ook kaas gegeten. Dat eten zou overigens pas om 8 uur geserveerd worden. Hier zeggen ze overigens nooit huit heur, maar altijd vingt heur. Het is geen 8 uur, maar 20 uur. Ik moest er even aan wennen, maar het is wel duidelijker. Al is het natuurlijk wel behoorlijk laat. Zeker voor een uitgehongerde pelgrim.
Toen het dan eindelijk 8 uur, ehhh 20 uur, was zei de eigenaresse dat het nog een half uurtje later werd want er zouden nog andere gasten komen. Nou lang verhaal kort: uiteindelijk kregen wij (er was nog een Vlaams echtpaar) om 21 uur het eten geserveerd. Toen we goed en wel bezig waren kwamen dan eindelijk ook de andere gasten: 4 Italianen. Buona serata!

Het Belgische echtpaar is op huizenjacht. Ze gaan bijna met pensioen, maar ze hebben er nog een bedrijfje naast dat helemaal uit de hand is gelopen. Ze bakken urnen voor de uitvaartbranche. Begonnen ze aanvankelijk nog met 16 verschillende modellen, inmiddels zitten ze al aan de 67 en een urn moet, voordat hij gebakken kan worden, ongeveer een week drogen. Inmiddels staat ook hun woonkamer vol met urnen om te drogen. Volgens mij moeten ze heel snel een cameraploeg daar naar toesturen, want als dat geen amusement tv gaat opleveren dan weet ik het ook niet meer. Probleem is ook dat ze in België met Duitse klei bakken en van de Fransen moet je met Franse klei bakken. Nu hoef ik jullie natuurlijk niet te vertellen dat dat natuurlijk zeker in het begin vragen om problemen is. Houd binnenkort alle afleveringen van "Ik vertrek" in de gaten, ze komen vanzelf een keer langs.

De Italianen waren zich natuurlijk van geen kwaad bewust dat wij zo laat pas aan tafel zaten. In Italië zijn zulke tijden heel gewoon. Het oudere echtpaar van de Italianen is ook naar Santiago gelopen en zij vonden het heel interessant dat er zelfs mensen zijn die helemaal vanuit Nederland vertrekken. Ik kreeg nog allerlei adviezen mee over routes die je wel of niet moet lopen als het regent. Nou ja, al met al was het een gezellige gebeurtenis met de Belgen, de Italianen en een pelgrim uit de Nederlanden.

Morgen moet ik denk ik wel 30 kilometer lopen en als ik de weerapp mag geloven gaat het de hele dag regenen. We gaan het zien.

A demain!

Geschreven door Bert.op.camino