Frankrijk, L'Hôpital-d'Orion

Dag 75

Vandaag wederom een hete dag en dus ook maar weer vroeg vertrokken. Inmiddels ben ik aangekomen bij de herberg in Saint-Palais. Bij deze plaats komen 2 pelgrimsroutes samen, want de pelgrims die via het westen van Frankrijk naar beneden zijn komen afzakken komen hier nu ook terecht. Morgen wordt het helemaal feest, want dan komen (zeg maar) ook de Italianen erbij en de pelgrims die vanuit Vezelay recht naar beneden zijn gaan lopen. Dan lopen we door naar Saint-Jean-Pied-de-Port waar vervolgens ook nog weer velen gaan starten.

Gisteren sliep ik dus samen met Philippe bij een gastgezin. Het waren moeder en dochter en ze runden thuis ook een kinderdagverblijf. Overal traphekjes, wiegjes, baby phones en we moesten bovendien stil zijn. Er lag nog een kind te slapen.
Ik moest nog denken aan (ik dacht) onze Daan; die hadden we bij een verjaardagsfeestje bij familie boven neergelegd, want hij moest van ons slapen. Daar had meneer geen trek in dus toen legden we hem uiteindelijk maar beneden neer in de herrie en midden in die herrie sliep hij daarna al snel als een roos.

Philippe is 60 jaar en is net met pensioen. In Frankrijk gaat men zo rond de 60 à 62 met pensioen. Toen ik vertelde dat ik tot mijn 67e (en 7 maanden) mag werken vertelden ze mij dat ze in Frankrijk wel heel erg hard werken dus dat dit wel kan kloppen. Vreemd dat je zo'n vertekend beeld van de Fransen kan hebben hè?
Philippe had wel wat weg van Neil Diamond. Ik moest opletten dat ik niet "Beautiful Noise" of "Sweet Caroline" ging fluiten. (Natuurlijk toen alle baby's wakker waren).
Hij vroeg nog est-ce que tu ronfles? Snurk jij?, maar ik begreep later dat dit waarschijnlijk een vrijbrief zou zijn om later die nacht een boomstronk onder handen te nemen. Ach ja de Camino hè, het hoort er allemaal bij.

Jean-Paul kwam ik onderweg ook tegen en die was vreselijk aan het stoeien met zijn karretje op een modderig paadje. Ik vroeg nog of ik hem kon helpen, maar hij wou het zelf doen. Uiteindelijk ben ik doorgelopen en heb hem succes gewenst. 2 uur later kom ik in een dorpje bij een cafeetje. Wie zit daar? Jean-Paul! Hij snijdt met zijn karretje hele stukken af en komt dan nog als eerste aan. Ik heb me netjes aan de pelgrimsroute gehouden 😇

Ik knijp hem wel een beetje voor morgen. Het is ongeveer 35 kilometer, berg op en berg af. Ik had het misschien toch in 2 etappes moeten doen, maar dat is gezeur achteraf. Ik ga vroeg opstaan en dat klusje klaren.

A demain!

Geschreven door Bert.op.camino

9 mei 2022Van Beyries naar Orion

11 mei 2022Van Saint-Palais naar Saint-Jean-Pied-de-Port

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Beste Bert. Wat ben je al opgeschoten en wat een mooie verhalen en beelden Heel veel succes morgen dat gaat je lukken. gr Jan en Marga
Jan en marga Otter 2022-05-10 16:37:33

Ha lieve zwager. We zijn gerustgesteld.....Sander en ik hebben ons een paar dagen flink druk gemaakt over waar jij nog naartoe wilt lopen ná Santiago maar je antwoord van gisteren is bevredigend en wij kunnen weer lekker slapen. Laten we in ieder geval één deal maken: áls je besluit die 4 dagen er nog aan te plakken, dan flikker je ook je schoenen in zee (of dat nou mag of niet...). Wij hebben gisteren samen een Pieterpad-etappe gelopen van 20 kilometer. Na 16,5 km lagen we samen in het gras en vroegen we ons serieus af hóe in vredesnaam we weer rechtop kwamen om die resterende 3,5 km nog af te leggen. Na thuiskomst hebben we de rest van de avond kreunend doorgebracht, kreunend naar een restaurant voor een hapje eten, kreunen als er even een glas drinken gepakt moest worden, kreunen bij het in bed stappen en kreunen bij het omdraaien. Een van ons twee heeft vandaag ook nog doorgekreund....Jouw naam is vaak gevallen tijdens en (vooral) na onze tocht. Hoe dan??? Hoezo loopt Bert daaaaaaaaagen achter elkaar 25 kilometer of meer en kreunt hij zelden in z'n blogs? Vanavond heeft Sander een statement gemaakt "Lam, dit ga ik dus niet meer doen hè, zomaar uit het niks 20 kilometer lopen. Je mag kiezen, óf we gaan dit heel regelmatig doen en dus opbouwen óf we lopen gewoon niet meer dit soort afstanden". Ben bang voor Sander dat ik voor optie 1 ga kiezen....😂😂😂 En nu lig jij alweer lekker samen met Neil Diamond tussen de baby's en mijmert over Jean Paul die met een karretje 'vals speelt' én over het feit dat je morgen 35 kilometer bergje op, bergje af moet. Lieve Bert, die 35 kilometer nail jij 'gewoon'. Natuurlijk voel je de kuitjes als je bergje op gaat en voel je misschien de knietjes als je weer daalt en heel misschien.....kreun je een beetje als je aankomt bij je slaapplaats (ik mag het toch bijna een beetje hopen zeg.....) maar hoogstwaarschijnlijk zit je morgenavond achter een heerlijke koude blonde rakker en zeg je "Phoe, was een pittig dagje. Morgen gelukkig 'maar 25 kilometer" en gaat vervolgens tevreden slapen. Deze kreunende Westdorpse schoonzus vindt je een held!! 💪 Dikke kus! 😘
Lammie 2022-05-10 19:10:59