Dag 79

Vandaag slaap ik weer eens in een pelgrimsherberg. Het is hier meteen een stuk drukker. Duitsers, Ieren, Amerikanen; er slaapt hier van alles.
De controle is hier wel een stuk strenger. Je moet bij aankomst je pelgrimspaspoort laten zien en ook je echte paspoort en dat wordt gescand en er wordt een foto van gemaakt. Tot nog toe ben ik nog steeds toegelaten dus ik zal wel in orde zijn.

Gisteren sliep ik dus in een voorstad van Pamplona en het is wel heel leuk om te zien hoe die Spanjaarden toch anders zijn dan die Fransen. Om 20:00 uur is iedereen buiten, doet gezellig een drankje en spelen de kinderen lekker op het plein. Dat heb ik in Frankrijk niet gezien. Ik ging om die tijd een restaurant binnen (20:00 uur!!) en ik was echt de eerste die wat wilde eten.
De Spanjaarden hebben een andere tijdsindeling. Dat bleek ook wel toen het om 1 uur 's nachts nog steeds buiten herrie en lawaai was.

Vandaag liep ik naar Puente la Reina (de brug van de koningin). Het duurt wel even voordat je Pamplona uit bent maar daarna begint langzaam de wandeling naar boven.
Als je de Camino loopt dan is het belangrijk dat je vooroordelen loslaat en openminded bent. Maar het is wel moeilijk als je toch iedere keer Italianen tegenkomt die alleen maar lawaai lopen te maken. Ik ben nog geen Italiaan tegengekomen die gewoon 1 minuut stil is.
Toen ik in Nederland trainde voor mijn Camino liep ik ook eens in de buurt van 3 vrouwen die alleen maar aan het kakelen waren. Langzaam maar zeker liep ik steeds verder van ze weg en eindelijk verstomde hun gekakel. Uiteindelijk moest ik toen een pontje nemen en toen ik het pontje opliep zei de pontbaas : Ik wacht even want ik zie daar in de verte nog 3 dames aan komen lopen. Grrr..

Ik liep vandaag een tijdje op met Kevin uit Ierland en dan kom je al snel tot Van Morrison natuurlijk. Kevin introduceerde me ook bij Lorena uit Roemenië (ze heet net iets anders, maar ik kan er niet meer opkomen) ze liep vandaag haar eerste Caminodag. Het grappige was dat ze eigenlijk als 2 druppels water leek op Mirjam de Vos, mijn collega. Zelfde lengte, zelfde haardracht en toen ik aan het uitrekenen was hoeveel kilometer ik had gelopen, corrigeerde ze mij op een manier waarvan ik dacht: "Ja zo zou Mirjam dat ook hebben gedaan". Ze zit in de IT, dus je hebt een Roemeense variant, Mirjam!

Ik heb me nu netjes aan de route gehouden, dus geen excessieve afstanden en morgen ook weer zo rond de 25 kilometers.

A demain!

Geschreven door Bert.op.camino