Van Astorga naar Foncebadón

Spanje, Astorga

Dag 96


Vandaag slaap ik in een gehucht, maar wel een gehucht waar de pelgrims met de armen en benen uit de huizen hangen. Ongelofelijk waar al die pelgrims vandaan komen! De touroperator heeft weer iets fraais geboekt en ik slaap samen met een Nederlands stel dat zowaar helemaal uit Nederland hier naartoe is komen lopen! Ze hebben wel een stuk geskipt in Frankrijk vanwege een scheenbeenblessure, maar toch..
In het huisje stond een wasmachine maar volgens de eigenaresse mochten we die niet gebruiken, maar dat had ze alleen tegen dat stelletje gezegd en niet tegen mij. Uiteindelijk hebben we dus lekker onze kleren gewassen in de wasmachine, want ehhh... Ik wist niet dat het niet mocht 😇

Gisteren heb ik in Astorga nog de kathedraal bezocht. Je kreeg een mooie rondleiding in het Nederlands en het was weer veel pracht en praal. Maar wat natuurlijk heel bijzonder was dat ik ook in 1 van de kapellen in de kathedraal het beeld zag van niemand minder dan van de heilige Laurentius! (Zie foto).
Volgens de legende is Laurentius gemarteld op het rooster en is sindsdien is hij ook de beschermheilige van het rooster. Iedereen die ons kent weet dat wij onze auto's altijd een naam geven. Bovendien moet die om duistere redenen altijd met een "L" beginnen. We hebben dus al een Lochem, Lola, Loempia, Leopold en ik weet niet wat voor namen al gehad, maar toen ik via Zermelo de huidige auto in bezit had was het meteen duidelijk. Deze auto moest Laurentius gaan het heten.

Morgen loop ik langs een bekende col op de Camino. Deze col heet de Cruz de Ferro, het hoogste punt van de hele Camino. Daar staat een lange houten paal met een ijzeren kruis er bovenop. Onder aan de paal ligt een gigantische berg stenen. Het gaat erom dat je vanuit huis een steen meeneemt op reis en dat je die steen toevoegt aan de grote hoop die er al ligt. Deze steen is de belichaming van alle zorgen die je tijdens je leven op je schouders hebt gekregen en die je daar wilt achterlaten. Er ligt daar dus werkelijk een enorme berg met ellende, leed, frustraties, rouw, zorgen en verdriet.
Ook ik heb vanuit huis de hele reis een steen meegenomen. Ik wilde terwijl ik hier naartoe zou lopen nadenken wat ik graag hier achter zou willen laten. Wat wil ik kwijt? De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik het niet weet. Ik weet niet wat ik hier wil achterlaten. Natuurlijk heb ik wel zorgen en verdriet, maar die wil ik hier niet achterlaten. Dat verdriet, die zorg; die hoort bij mij. Die laat ik niet los, die neem ik mee.
Ik weet dus nog niet wat ik met de steen ga doen. Misschien neem ik hem weer gewoon mee terug, misschien laat ik hem achter voor de toekomst?

Ik ga daar nog eens een nachtje over slapen.


Tot morgen !

Geschreven door

Al 8 reacties bij dit reisverslag

Ik ben benieuwd hoe de berg stenen waar je morgen langs loopt er uit ziet. Ik vind het wel mooie traditie en bijzonder dat daar dus letterlijk allerlei delen van de wereld bij elkaar komen. Je zorgen achterlaten betekent in mijn ogen niet dat je het onderwerp van de zorg helemaal van je loskoppelt. Ik zie het zo dat je het nog wel onthoudt en er bij stilstaat, maar dat het niet (meer) je leven beheerst. Ik kan me trouwens voorstellen dat een Camino lopen er ook op uit kan komen dat je er achter komt of bevestigd wordt dat je eigenlijk gewoon tevreden bent met je leven zoals het is. Dat vind ik best een rustgevend idee. Bedankt dat we met je mee mogen lopen :-)

Mirjam 2022-05-31 17:21:48

Mooi die berg stenen en mooi het commentaar van Mirjam. Btw.......de volgende auto..........Lucienne?

Lucienne 2022-05-31 17:36:22

He Bert, de weg naar de Cruz de ferro toe en zeker de weg weer naar beneden is echt geweldig. De berg met stenen is indrukwekkend, iedere steen zijn verhaal en last.... Geniet van die mooie dag morgen!

Paula 2022-05-31 17:58:51

Oh ja, die bult stenen....heb ik een keer gezien in een docu over de Camino. Tja, het is de gedachte denk ik. Moet je dát gevoel voor hebben. Eerlijk gezegd voel ik meer bij jouw gedachte om de Rheden-steen weer lekker mee naar Rheden te nemen. En als je dan een keertje over de IJssel fietst, kets je die steen lekker in de rivier... Stel je voor dat je ooit denkt "ik wil m'n zorgen en verdrietjes weer terug", dan is de IJssel een stuk dichterbij dan Cruz de Ferro 😉 Dat een mens nog eens zoveel plezier zou beleven aan het stiekem doen van een wasje in een wasmachine hè? Dat had je een jaar geleden ook niet bedacht....Geniet nog maar even van dit soort pleziertjes, voor je het weet gaat het weer over boodschappenlijstjes, de hoge energierekening, vroeg opstaan om te gaan werken, de vraag 'wat eten we vanavond' en alle andere 'normale' beslommeringen....Dikke kus! 😘

Lammie 2022-05-31 18:07:54

Idee om achter te laten: de kilo’s 👍🏻 Kusss

Je dochter 2022-05-31 18:13:19

Nog een paar kilometertjes. Temperaturen blijven zeer aangenaam om te wandelen, lijkt het zo. Hoe gaat het met Ruud? Ziek van de corona? En jij blijft ervan gevrijwaard?

Marianne 2022-05-31 18:39:31

Morgen Cruz ferro op 1504 meter hoogte. Ik heb er toen op de fiets vanuit Rabanel del Camino een uur over gedaan. Laatste kilometer is 10%. Daarna mag je 20 km kneitersteil naar beneden. Maar wat een mooie route. Hoort het niet bij pelgrimeren dat je nadenkt over alles wat je hebt gedaan, goed of minder goed. Bij Cruz ferro mag je de minder goede dingen van je af gooien en met een schone lei beginnen. Dat lucht echt op. 😇

Sjaak 2022-05-31 20:03:15

Ha lieve zwager, Dat kaarsje van jou heeft geholpen hoor! Het gaat goed en ik vind het zo lief dat je daar dan ook nog aan denkt, naast al je Camino-avonturen! Dank je wel. Wijze woorden schrijf je hierboven en ik sluit me aan; wat er ook gebeurt in het leven, it's all part of life en het hoort bij een mens. Maar een stukje neerleggen zou ik doen. Je hebt die steen toch ook niet voor de kat z'n snorharen meegenomen. Pak er anders één mee uit Santiago. By the way, denk je wel aan het inkopen van souveniertjes om mee terug te nemen. We verwachten wel wat. Het liefst een klein stukje van het bot van apostel Jacobus, maar als dat niet lukt is een traan van Maria ook goed hoor! En als het echt niet anders wil olijfolie van de streek. Kijk er stiekem al een beetje naar uit je weer te zien en spreken. Maar voor nu zal ik daar verder over praten want ik wens dat jij in je verhaal blijft en er over blijft schrijven en fotoplaten blijft maken. Die kilometerpaaltjes zijn leuk, alsof jij denkt: ' het is nog maar een schijteindje'. Ik moet er nu niet aan denken. Veel succes morgen bij de stenen en denk eraan hè ....... WALK ON! Dikke kus, Sander

ZwagerSander 2022-05-31 20:08:53
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.