Dag 12

De Tibetaanse Boeddhisten hebben niets van zich laten horen. Of ze moeten niks hebben van zo'n mannetje met korte lijntjes met de bisschoppen of er was wat anders aan de hand, maar ik heb dus moeten uitwijken naar een andere overnachting. Kennen jullie de muur van Huy ? Dat is zo'n kuitenbijter bij de Waalse pijl. Welnu ik heb een overnachting achter die muur van Huy en weet je hoe ik daar ben gekomen? Over de muur van Huy!!

Ik dacht dat ik dood ging. Normaal zitten die jonge godenzonen op hun fietsje van 2 kilo hun tanden stuk te bijten om bovenaan te komen en nu moest ik, Bert, in de herfstdagen van zijn leven met een rugzak van 10 kilo die berg op. Uiteraard nadat ik al de nodige kilometers had afgelegd.

Die muur ligt natuurlijk helemaal niet op de pelgrimsroute, maar ja je moet wel ergens kunnen slapen niet waar.. Nou ja ik leef nog en ik ben weer een ervaring rijker.

Gisteren sliep ik bij André. André is docent patisserie en dat schiep natuurlijk een band want ik heb heel lang geleden ook in een bakkerij gewerkt. ”André ,wie heeft bedacht dat een croissant met een fondant laagje lekker is ?” André zat er een beetje doorheen met zijn werk. Hij moet teveel ballen in de lucht houden en is er een beetje klaar mee. Hij is net zou oud als ik, maar hij kan over 3 jaar stoppen en daar kijkt hij naar uit. Ik heb hem nog enthousiast proberen te maken om dan de Camino te gaan lopen, maar of hij dat gaat doen weet ik niet.

Muziek ?
Ik heb wel oortjes meegenomen en heb een Spotify account, maar tot dusverre heb ik slechts 1 keer 1 nummertje afgespeeld in de refugio in Houthem. Hymns to the Silence van Van Morrison. Ik vind het heerlijk om de vogels te horen en het water van de beken. De oortjes gebruik is soms bij de navigatie en het is buiten rumoerig.

Morgen weer een kortere etappe.

Geschreven door Bert.op.camino