Dag 68
Vandaag slaap ik in een b&b. Het bijzondere aan deze plek is dat het ook een jacuzzi heeft en daar ben ik zojuist uitgekropen. Wel heerlijk om die bubbels lekker over je schouderbladen en onderrug te laten gaan. Ik had de eigenaresse gevraagd of ze het een bezwaar vond als er nog een andere pelgrim de jacuzzi in zou duiken en ze vond dat geen bezwaar. Dus ik belde meteen Ruud dat hij in de jacuzzi kon komen zitten. Alleen zijn die Belgen toch net wat te bescheiden en vond Ruud het denk ik toch wel vreemd om zomaar in een Jacuzzi te gaan liggen. Nou ja, op de weg hier naartoe had hij nog stoere praatjes. Hij heeft zichzelf wel wat ontzegd.
Gisteren sliepen we in een huisje echt in the middle of nowhere. En eigenlijk de hele route hiernaartoe bleef het nowhere, want we hebben een kleine 30 kilometer gelopen en zijn geen bakker of winkel tegengekomen. Halverwege kwamen we een café tegen en daar hebben we een kop lauwe koffie kunnen scoren. Toen Ruud allemaal mensen met stokbroden het café zag verlaten trok hij de stoute schoenen aan, maar helaas. Dat café verkoopt alleen stokbrood aan bepaalde gasten, maar niet aan pelgrims. Ik denk dat ze standaard een x aantal stokbroden halen voor de vaste klanten en c'est ca. Ik was nog verstandig geweest om een lunchpakket te maken, maar Ruud dacht dat ie vast wel onderweg wat zou kunnen kopen. Hij stierf bijna van de honger dus heb ik mijn lunchpakketje maar met hem gedeeld.
Inmiddels loopt er nu ook een Dominique mee. Hij is net met pensioen, had eerst een burnout gehad, daarna een depressie en is uiteindelijk maar met pensioen gegaan en loopt nu de Camino om alles een beetje te verwerken. Zowel Ruud als ik vinden het alleen wel prettig om alleen te lopen. Alleen dan kan je lekker denken of juist lopen als een vorm van meditatie. Dus dat moesten we Dominique nog wel even duidelijk maken. Het is een ongeschreven regel dat je altijd kan en mag zeggen dat je alleen wilt lopen.
De komende 2 dagen heb ik het (denk ik) makkelijk. Het zijn 2 korte etappes omdat Anne aanvankelijk zou komen op vrijdag en het geen zin had voor mij om eerder aan te komen. Nou ja een beetje rustig aan doen kan geen kwaad. Dan kan ik weer een beetje herstellen van al het wandelgeweld.
Tot morgen!
Geschreven door Bert.op.camino