Dag 54

Inmiddels ben ik aangekomen in Limoges. Wat ik er tot dusverre van heb kunnen zien is het een mooie stad met ook nog veel oude details. Ik ga het straks maar eens verkennen.

Gisteren was het 2e paasdag en prachtig weer. Ook in Nederland begreep ik en op zulke dagen zal een Nederlandse uitbater nog 2 extra krachten via een uitzendbureau inhuren, wat extra tafeltjes en stoeltjes erbij plaatsen (net even over de erfgrens) en verder die dag zijn/haar benen onder het gat vandaan lopen om alle gasten het naar hun zin te maken. In Frankrijk doen ze dat net iets anders. Het is 2e paasdag dus we gaan dicht?! Het lijkt wel of ze hier alles maar aangrijpen om maar niet open te hoeven gaan. Bij de chambre d'hôtes kon ik zelf koken. Gaat u zelf koken? vroeg de eigenaresse nog aan mij. Nou ik zou wel willen, maar eeeh, alle winkels zaten dicht, dus wat moet ik dan gaan koken. Water?

Ik zat in het stadje Saint-Léonard-de-Noblat op een bankje toen er een man vroeg of hij naast me mocht komen zitten. Hij sprak een beetje vreemd Frans en ik dacht dat hij misschien iets van afasie had of zo. Later bleek hij van Poolse afkomst te zijn. Hij vroeg me of ik een pelgrim was en toen ik dat beaamde zei hij dat hij zijn vriend ging halen. Uiteindelijk kwam hij terug met zijn vriend. Hij nodigde mij uit voor een kop koffie in zijn huis en hij had zijn hele huis omgebouwd tot een refugio. Deze stond nergens op mijn lijstje. Ik kon blijven slapen en eten en toen ik hem vertelde dat ik al een slaapplaats had zei hij, dat ik dan in ieder geval bij hem moest komen eten. Dus ik heb ondanks dat alles op slot zat heerlijk gegeten. Ook de Franse pelgrim Jean-Paul (met dat loopkarretje) was van de partij. Bijzonder hoor zo'n ontmoeting. Jean-Paul was parachutist in het leger en dat maakt dat hij nu niet meer met een rugzak op kan lopen. De gastheer Rick zat onder de tatoeages en hij had zelfs een Jacobsschelp in zijn nek laten zetten. Hij heeft zelf ook de Camino gelopen, al zal dat wel een tijdje geleden zijn geweest, want hij was nu echt veel te zwaar.
Zo zie je maar weer, het komt op de Camino altijd goed.

Ik heb morgen dus een sabbatical tijdens mijn sabbatical; als dat geen relaxen wordt dan weet ik het niet meer. Ik heb een massage besteld en ga van het ene bad naar het andere bad.
Ik moet alleen nog wel even een zwembroek scoren en wat slippers, dus ik ga de stad in!

Tot morgen!

Geschreven door Bert.op.camino