Dag 78


Nu ik in Spanje ben gaan de zaken toch heel anders dan toen ik nog in Frankrijk liep. Zo zijn het aantal pelgrims denk ik wel met een factor 100 vermenigvuldigd. Het aantal herbergen, hotels en overnachtingsplaatsen natuurlijk ook. Ik ga er dus van uit dat het van tevoren reserveren van een plaats eigenlijk niet meer nodig is. Zit de herberg vol, dan loop je door naar de volgende. Je hebt dan (zeg maar) de CEO de la Grande route niet meer nodig.

Het voordeel is ook dat je niet gebonden bent aan een afstand. Als je het zat bent dan stop je gewoon en als je denk "Ik wil nog wel even doorgaan" dan kan dat ook.
De CEO van de Grande route had wel haar bedenkingen bij deze constructie, want ze was bang dat ik dan veel te veel kilometers op 1 dag zou gaan lopen.
Er is min of meer wel een soort van consensus wat de etappes zijn. Nadeel alleen is dat wanneer iedereen naar zo'n stad loopt aan het eind van een etappe dat daar dan de herbergen snel vol zitten en loop je een uurtje door dan is er plek zat. Een briljante strategie! De eerste "eindstad" zou Zubiri zijn. Ik was er al ruim voor 12 uur en had nog geen zin om te stoppen.
Ik loop door tot 3 uur en dan kijk ik dan wel wat daar in de buurt is.
Het was een vlakke etappe vandaag. Je loopt natuurlijk nog wel in de Pyreneeën dus je moet toch nog regelmatig ff een kuitenbijter op. Zo rond half 3 ben ik gaan kijken en ik had een herberg in het vizier. Inclusief restaurant, wifi en wasmachine, wat wil een pelgrim nou nog meer? Nou, wat hij nog meer wil, dat is een vrije plaats. Die was er niet. "Sorry no place, try next place 7 kilometers further. Goodbye and oh yes, Buen Camino!" Maar als ik dat moet lopen, dan loop ik naar Pamplona. Dat is de eindbestemming van etappe 3!

Uiteindelijk heb ik schoorvoetend contact gezocht met de CEO de la Grande route, of zij niet nog iets kon regelen. En de CEO zou de CEO niet zijn als dat niet zou lukken. Ik zit nu dus in een pension in een voorstad van Pamplona en heb vandaag zo'n 41 km gelopen.

Gisteren in de albergue van Roncesvalles was het volle bak. Er kunnen ruim 200 pelgrims overnachten en die waren er dus ook. Ik sliep in een grote zaal waar ruim 100 man in past. Daar zaten allemaal units in van 4 slaapplaatsen. Ik moet zeggen, prima voor elkaar en het is een geoliede machine voor de pelgrims. In mijn unit sliep een meisje uit Hong Kong dat ontslag had genomen omdat ze haar baan te stressvol vond. Er sliep een vrouw uit Ierland die ik had afgeraden om de steile afdaling te nemen naar Roncesvalles (en die dat advies had genegeerd, maar daar geen spijt van had). En mijn buurvrouw was een vrouw uit Oostenrijk die de Camino loopt omdat ze wil leren niet alles maar te willen regelen, maar de dingen los te laten en maar zien wat er van komt. Vanmorgen boekte ze haar eerste succesje, want ze had een blaar en geen blarenpleisters. Daar had ze niet aan gedacht! Ik had er nog genoeg, dus ik heb haar uit de brand geholpen. Het is de Camino hè, het komt altijd goed.

En ja morgen, waar loop ik morgen naar toe?
Ik ga maar eens nadenken wat wijsheid is.

Geschreven door Bert.op.camino