Dag 85


Vandaag slaap ik in een klein plaatsje in een herberg met allemaal aparte slaapkamers. Er staat nog een magnetron maar ik geloof niet dat er veel gebruik van zal worden gemaakt. Er is hier ook een hotel met een restaurant met een menu afgestemd op pelgrims. Dat wil zeggen niet te gecompliceerd en tegen een redelijke prijs.

Gisteren sliep ik bij José, een schat van een man. Hij woont in de herberg en zijn doel is om het de pelgrims naar de zin te maken. Hij sprak echt Engels op de manier zoals ook de butler van fawlty towers dat sprak "I know nothing, I come from Barcelona".
Elenora uit Noorwegen sliep een herberg verderop, maar toen ik vertelde dat José vegetarisch kookte kwam ze bij ons eten. Uiteindelijk waren we maar met slechts 4 man aan het diner, want de rest (2 Duitse meiden en een Fransman) aten blijkbaar nog ergens anders.
Tony uit Oostenrijk sliep samen met mij op de kamer. Hij snurkt niet en ik ook niet dus we hebben goed kunnen slapen. We wilden wel weer vroeg vertrekken, maar José liet zich niet gek maken. Je krijgt niet voor half zeven het ontbijt. Wil je eerder weg dan is het zonder ontbijt. José moet een beetje op zichzelf passen.
Ik moest vandaag zo'n 25 kilometer lopen en het zou weer heet worden dus ik wilde wel op tijd vertrekken. Maar goed, half zeven was een goed compromis.

Ruud, de Belg waarmee ik in Frankrijk al zoveel etappes had gelopen zou vandaag ook naar dat plaatsje lopen en vandaag zouden we elkaar na zo'n 500 kilometer of zo weer zien. Ruud zat er wel een beetje doorheen. Hij heeft teveel van zijn lijf gevraagd en hij moet oppassen dat hij niet in de problemen komt. We hebben afgesproken dat we samen in Burgos een rustdag nemen. Waarschijnlijk een kleine etappe daar naartoe en dan de rest van de dag de toerist uithangen en zorgen dat we ons proteïneniveau weer op peil krijgen (advies van de apotheker waar Ruud langs was gegaan).

Ik zag gisteren nog een stuk zeep in de vensterbank liggen en vroeg aan de Oostenrijker Tony of hij het vergeten was. Het was zo'n stuk zeep waar je je kleren mee kan wassen. Tony was het niet vergeten, maar hij had een stuk van een jongen uit Zweden gekregen die het te zwaar vond en er een stuk vanaf had gesneden en de rest aan Tony had gegeven. Tony vond het ook te zwaar en heeft er weer een stuk vanaf gesneden. Ik mocht dat stuk van Tony wel hebben maar ik vond het nog steeds te zwaar en heb er ook weer een stuk vanaf gesneden en uiteindelijk hebben we daarmee Elenora uit Noorwegen blij kunnen maken. Hoera 4 man blij met een stuk zeep!! Ik had altijd een bakje met waspoeder en vroeg soms bij een slaapplaats of ik weer wat poeder mocht hebben. Het probleem is alleen dat heel veel adressen vloeibaar wasmiddel gebruiken of van die capsules. Ik kan nu lekker iedere keer wassen zonder zorgen dat mijn waspoeder op begint te raken.

Morgen loop ik naar een plaatsje zo'n ruim 12 kilometer voor Burgos. Zondag loop ik dan de laatste kilometers om vervolgens de toerist te spelen. Daarna begint de meseta, een hoogvlakte die beducht is om verlatenheid en gebrek aan waterpunten. We gaan het meemaken !

Geschreven door Bert.op.camino